En Eski Modern Ortadoğu Sözleri ve Alıntıları
En Eski Modern Ortadoğu sözleri ve alıntılarını, en eski Modern Ortadoğu kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sömürgecilik ve milliyetçilik, Batılı olmayan toplumun modernleşmesinin birer parçasıdır. Bu yüzden, birçoğuna göre “modern tarih"in çıkış noktasına sömürgeci müdahaleyle ve devamında gelen ulusal "uyanış"la karar verildi.
Batı'nın, Batılı olmayan toplumlara bir dokunuşta geçmişi arkalarında bıraktıracak sihirli bir değneği (Batılılaşmayla birlikte aydınlanma ve ilerleme geldi) vardı. Bu tanım, yerlilerin modernlik öncesi geçmişini konu dışı görmekle kalmıyor, Batılılaşmadıkları sürece yerlilerin kendilerinin de modern tarihin bir parçası olmamasını doğal karşılıyordu. Tarihciler için yerliler, onları durgunluktan kurtaran dış dinamik güçlerin müdahalesiyle yaşamları değişen pasif insanlardı.
Ortadoğu'nun bugün bile tamamlanamamış modernleşmesi Mısır'da Kavalalı Mehmed Ali Paşa ve Osmanlı İmparatorluğu'nda III. Selim gibi reformcu yöneticilerin Avrupa'dan yeni askerî teknolojileri ithal etmesiyle başladı.
Hatta Avrupalıların müdahalesine karşı yerel direniş (isyankâr çocuk) bile modernleştirmeci örneğe uyduruldu: Bu direniş her zaman milliyetçiydi ve milliyetçilik Batılılaşmanın ayrılmaz bir parçasıydı.
Modernleşmeyi hem analitik hem de betimleyici bir araç olarak savunanlar sürecin başarısının tahmininde anlaşmazlığa düştüler. Modernleşmeyi gelişmenin kaçınılmaz “doğal yasası" olarak görenler sonunda başarılı olacağından emindi.
Geçmiş, değişime açık olduğunu gösterdi ve onun yıkılışı her zaman ilerleme getirmedi.
Cezayir ve Filistin, sömürgeciliğin böylesine geniş kapsamlı ve iştahlı halini yaşadıkları için de diğer örneklerden ayrı bir yerde duruyor. Fransızlar, Cezayir'de toprak yasalarından halkın kimliğine kadar yaşamın ve varoluşun bilinen her biçimini değiştirme arzusundaydılar. Bu işgal yerel ekonomiyi mahvetti ve hem sosyal hem de siyasi denge için gerekli olan kabile yapısını parçaladı.
Arap dünyasının diğer yerleri için kullanılacak daha uygun terim belki de sömürgecilikten çok emperyalizm olacaktır; tek başına olmasa da esasen ekonomik çıkarlar ve heveslerin harekete geçirdiği bir emperyalizm. Bu, vahşice yayılan, Afrika, Güney ve Güneydoğu Asya'nın büyük bölümünü ele geçiren emperyalizmle kıyaslanacak türdendi.
Eski modernleşmeci düşünce okulundan tarihçilere göre Avrupalılardan kalan ana miras, sömürgeciliğin milliyetçiliği hızlandırması oldu. Mısır’daki batı karşıtı kahramanlardan olan ve 1882'de Britanya yönetimine karşı düzenlenen isyana liderlik eden Ahmed Urabi Paşa, bu görüşe göre sömürgeciliğin bir ürünüydü. Ahmed Urabi, “Mısır Mısırlılar içindir" sloganıyla, bir Arap ülkesinin tarihinde ilk kez katıksız Arap milliyetçiliği yaptı.
Sömürge tarihi, Osmanlı mirasına paralel olarak, 20. yüzyılda modern Ortadoğu'nun ortaya çıkışını kavrama dökmenin bir yolu olarak görülebilir. Ne var ki, Osmanlı etkisi geçerken Batı etkisi kolay kolay geçmiyor.