Modern Ortadoğu Sözleri ve Alıntıları
Modern Ortadoğu sözleri ve alıntılarını, Modern Ortadoğu kitap alıntılarını, Modern Ortadoğu en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ortadoğu'ya gelip faaliyet gösteren, üzerine oynayan ve sonunda işgal eden Avrupalılar için modernlik onların onların bölgeye varışı ve çıkarlarıyla başlar.
Sayfa 32Kitabı okudu
Osmanlı yönetimi "Öteki'nin etnik kökenine ve dinine hoşgörülüydü- hoşgörü hem dini bir hükümdü hem de siyasal yaşamın bir parçasıydı
Batı'nın, Batılı olmayan toplumlara bir dokunuşta geçmişi arkalarında bıraktıracak sihirli bir değneği (Batılılaşmayla birlikte aydınlanma ve ilerleme geldi) vardı. Bu tanım, yerlilerin modernlik öncesi geçmişini konu dışı görmekle kalmıyor, Batılılaşmadıkları sürece yerlilerin kendilerinin de modern tarihin bir parçası olmamasını doğal karşılıyordu. Tarihciler için yerliler, onları durgunluktan kurtaran dış dinamik güçlerin müdahalesiyle yaşamları değişen pasif insanlardı.
Geçmiş, değişime açık olduğunu gösterdi ve onun yıkılışı her zaman ilerleme getirmedi.
Arap dünyasının diğer yerleri için kullanılacak daha uygun terim belki de sömürgecilikten çok emperyalizm olacaktır; tek başına olmasa da esasen ekonomik çıkarlar ve heveslerin harekete geçirdiği bir emperyalizm. Bu, vahşice yayılan, Afrika, Güney ve Güneydoğu Asya'nın büyük bölümünü ele geçiren emperyalizmle kıyaslanacak türdendi.
Ortadoğulu yöneticiler gibi etnik esas üzerinden egemenlik kurmaya çalışmadılar. Osmanlıların bu kadar uzun süre iktidarda kalmasına (1922'ye kadar) en iyi açıklama etnik kökenlere önem vermeleridir Osmanlı yönetimi "Öteki"nin etnik kökenine ve dinine hoşgörülüydü hoşgörü, hem dinî bir hükümdü hem de siyasal yaşamın bir parçasıydı.
Batı şeria'daki Filistin yönetimine hakim olan seküler El Fetih fraksiyonu, İsrail'in planlarını engellemek için sürekli bir diplomatik girişimde bulunmayı tercih etti. Temeldeki sıkıntılı baskıcı durum liderlik desteğini, İslamcı Hamas hareketinin sunduğu ikinci direniş seçeneğine kaydırdı. Bu ikincisinin kendini kanıtlama ve direnişinin iç içe geçişi Filistinli seçmenlerin ilgisini çekti ve bundan dolayı Hamas Ocak 2006'daki seçimleri demokratik bir şekilde kazandı.
Hamas'ın direnişine ve Lübnan'daki Hizbullah'a karşı İsrailliler şiddetli ateş gücü kullandılar. İlki 2006 yılının yazında Güney Lübnan'daki Hizbullah'a karşı, Hizbullah'ın iki İsrail askerini kaçırmasına yanıt olarak gerçekleştirildi. İsrail, Güney Lübnan'ın kırsalının yıkan ve Beyrut'un neredeyse bir semtini yok eden bir hava, deniz ve kara saldırısı ile karşılık verdi. İsrail'in bölgedeki hâkim rolüne başka türlü boyun eğmeyen tek askerî birliği nafile ve kanlı bir şekilde yenme girişimini yüzlerce masum sivil canıyla ödedi. Benzer bir şekilde Ocak 2009'da, yüzlerce sivil Gazze Şeridi'nde acımasızca öldürüldü; sahil şeridinin 40 kilometrekaresine hapsedilmiş bir buçuk milyon insana karşı gittikçe yükselen bir soykırım politikası gibi görünen bu saldırıdaki yenilenmiş ve ölümcül silahların kurbanları, onları ne içine almak ne de bağımsızlıklarına izin vermek isteyen bir devlet tarafından büyük bir hapishanede sıkıştırıldı. Böylece Lübnan bir İsrail müdahalesiyle daha zarar gördü ve Suriye müdahalesinden de kurtulamadı.
Sayfa 62
“Kısa yüzyıl" (Hobsbawm'ın deyimiyle) haritalandırma ile başladı.1923'te diplomatik manevralar sona erdi ve Ortadoğu'da yeni siyasi haritacılık ortaya çıktı. Süreç, ilki Fransa Versailles'da 1919'da yapılan Barış Konferansı'nın İsviçre’nin Lozan kentinde yapılan son bölümünde törenle sona erdi. Ortadoğu'nun siyasi haritası o günden bu yana aşağı yukarı aynı kaldı.
Eski modernleşmeci düşünce okulundan tarihçilere göre Avrupalılardan kalan ana miras, sömürgeciliğin milliyetçiliği hızlandırması oldu. Mısır’daki batı karşıtı kahramanlardan olan ve 1882'de Britanya yönetimine karşı düzenlenen isyana liderlik eden Ahmed Urabi Paşa, bu görüşe göre sömürgeciliğin bir ürünüydü. Ahmed Urabi, “Mısır Mısırlılar içindir" sloganıyla, bir Arap ülkesinin tarihinde ilk kez katıksız Arap milliyetçiliği yaptı.
Amerikan yanlısı politikaların, sıradan halk tarafından övülürken Arap Birliği tarafından eleştirildiğini söylemek abartı olmayacaktır. Arap devletleri için Amerikan barışının bir parçası olmak, İsrail'e karşı tavır değişikliği anlamına da geliyordu ki bu yine beğenilmeyen bir politikaydı.
Sayfa 60