Mufidu'l Müstefid fi Kufri Tariki't Tevhid (Muayyen Tekfir)
Muhammed Bin AbdulvahhabSözler ve Alıntılar
Ölünün kendisi duaya muhtaçtır !!!
Ölünün ameli kesilmiştir. O, bırak kendisinden yardım isteyip Allah katında kendisine şefaatçi olmasını ve isteyene bir fayda verebilmeyi, kendisine dahi bir fayda ya da zarar vermeye malik değildir. Onun, şefaatçi olmasını istemesi de şefaat eden ve şefaat edilen hakkındaki cehaletinden kaynaklanmaktadır. Zira Allah’ın izni olmadan hiçkimse O’nun katında şefaatçi olamaz. Allah, kendisi dışında birinden istenmesini kendi izni olmaksızın sebep (vesile) kılmamıştır. Şefaat izni vermesinin sebebi de kişinin sahip olduğu tevhidin kemalidir. Bu müşrik, izni engelleyen bir sebeple gelmiştir. Aksine Allah Resulü’nün bizlere Müslümanların kabirlerini ziyaret ettiğimizde onlara rahmet dilememizi, onlar içi bağışlanma ve afiyet dilememizi tavsiye ettiği üzere ölünün kendisi duaya muhtaçtır. Müşrikler ise bunun tam aksini yapmış, ölülerin kabirlerini ibadet maksadıyla ziyaret etmişler, bu kabirleri tapılan birer put edinmişlerdir.
Müşriklerin silahlarını astıkları bir ağaç vardı. Ona Zâtu envat denilirdi. İnsanlardan bazıları dediler ki; “Ey Allah’ın Resulü bize de onların ki gibi bir ağaç yapsan. Allah Resulü şöyle dedi: ‘Allahu ekber! Nefsim elinde olana yemin olsun ki siz İsrailoğulları’nın Musa’ya dediği gibi dediniz: “Bunların birçok ilahları olduğu gibi sen de bize ilah yap.’ (Musa): Siz, gerçekten cahillik yapan bir milletsiniz, dedi." A’raf Suresi, 138. (Sonra Allah Resulü şöyle buyurdu) ‘Sizler kendinizden öncekilerin yoluna mutlaka uyacaksınız.’ Allah Resulü onların sadece yanından ayrılmayıp silahlarını üzerine asacakları bir ağaç edinmede bile kafirlere benzemelerini yadsıyıp kabul etmedi. Ya bundan daha büyük olan şirkin kendisini işleseler ne olurdu?
A’raf Suresi, 138.
- Tirmizi, Hadis No:2180 Sahih hadistir.Kitabı okudu
Ibn Teymiyye (r.h):
"Eğer onlar tevhid iddiasında bulunurlarsa, onların tevhidleri sadece sözden ibarettir, ibadet ve amelden değil. Resullerin getirmiş olduğu tevhid, kesinlikle dini ihlasla Allah’a has kılmayı, O’na hiçbir şeyi ortak koşmamayı gerektirir. Onlar ise bunu bilmiyorlar. Eğer onlar kavl ve sözle muvahhid idiyseler onların amelsiz tevhidi vardı demektir. Bu da kurtuluş ve mutluluk için yeterli değildir. Aksine yalnızca Allah’a ibadet edilmesi ve O’nun dışındakilere yönelmeksizin yalnızca O’nun ilah edinilmesi gerekir. La ilahe illallah’ın manası işte budur."
Mecmu’l Fetava, C.9, S.34-35.Kitabı okudu
Ebu’l Abbas, zekatı men edenlerin küfrü hakkındaki sözünde şöyle demiştir:
“Sahabe şöyle demedi “Sen vucubiyetini ikrar ediyor musun, yoksa inkar mı ediyorsun?” Sahabelerin de halifelerin de böyle bir şey yaptığına dair bir şey bilinmemiştir. Bilakis Ebu Bekir Sıddık, Ömer’e şöyle demiştir:“Allah’a yemin ederim ki, bunlar Resulullah’a ödemekte oldukları bir yuları (yani az olsa bile meydana gelen zekat hakkını) –ya da bir keçi yavrusunu- benden men ederlerse, onun men’ edilmesi üzerine ben muhakkak onlarla harb ederim!” Savaşı, sadece zekatı men etmelerinden dolayı mubah kıldı, yoksa vucubiyetini inkar etmelerinden dolayı değil.
Buhari, Hadis No:1400; Müslim, Hadis No:20.Kitabı okudu
İbn Kayyım (r.h):
"Büyük şirkin şerrinden ancak müşriklere düşmanlık eden kurtulur.” İyi düşün; İslam, ancak büyük şirk ehline düşmanlık yaparak sahih olur. Eğer onlara düşmanlık etmezse, onlar gibi yapmasa da o da onlardandır."
Peygamberlere tabi olduğunu iddia eden, kendisine ulaşan ulaşmış ve kendisine ilmi sunanlar bulunan, buna rağmen bu ilmi sunanların yanında hazır bulunup işitse bile başını dahi kaldırıp bakmayan kişinin ne özrü vardır? Onların hali, Allahu Teala’nın şu buyruğundaki gibidir: “Rablerinden kendilerine gelen her yeni hatırlatmayı hep eğlenerek dinliyorlar.” [Enbiya, 2]
İlahi risaletin ve nebevi davetin özü; Allah’ı ibadette birlemek, ona ortak koşmamak ve putları kırmaktır. Malumdur ki, onların kırılması ancak şiddetli bir düşmanlık ve kılıcı çekmekle olur. Risaletin özünü iyi düşün....