Musibet
Faruk YıldızSözler ve Alıntılar
Günden güne anlıyordu artık. Hayat yalnız nefes alıp vermekten ibaret değildi. Daha fazlası olmalıydı. O deli eden uğultular, bu hastalık elini kolunu bağlasa da hayat denen şeyden ona da bir pay düşüyor olmalıydı. Ve gidip onu mutlaka bulmalıydı. Çocuk değildi artık, korkmaktan korkmuyordu.
Sayfa 36Kitabı okudu
İradesi zayıf olanın kalbi de kilit tutmuyordu.
Sayfa 91 - NESİLKitabı okudu
İnsan...
Sırdır elbet. Ne bildim diyen bilir onu ne buldum diyen...
Dünyaya en son gelir; fakat en tepeye, bu âlemde ötesi arasına, baş köşeye öylece kurulur.
Gözüyle eşyayı görür, lakin görmediğine de inanır. Kulaklarıyla işitir, lakin işitmediğini bilir.
Hasılı ademoğlu doğar doğmaz ince bir çizgi üzerinde bir o yana bir bu yana savrulmaya başlar.
Sayfa 81Kitabı okudu
Kaderine razı olmayanın işi zordur bu dünyada. İsyan eden, ziyan eder.
Sayfa 169Kitabı okudu
Şüphesiz, deveran üstüne deveran edip yerle yeksan olmak için vadedilmiş bir günü bekleyen bu alem, iç içe geçmiş bir zıtlıktan ibarettir. Her şey, zıddıyla vardır.
Yaradan her mahluk arasına hikmetli bir çizgi çekmiş; geceyle gündüzü,
akla karayı, hayırla şerri...
Hülasa her varla yoku birbirinden böylece ayırmıştır.
Sonra da insanı yaratmıştır Allah.
"En büyük sırrım" deyip onu dünyaya, tezatların birbiriyle cebelleştiği,
hiçbirinin bir diğerini yok edemediği bu kâinata salmıştır.
Sayfa 81Kitabı okudu
"Bak dedi. İyi bak!
Bu gece gözlerindeki perdenin kalkacağı yer burasıdır.
Bu meclis, nefsinde olanı görme meclisidir.
Sen de ne görür ne işitirsen bil ki kalbinde sakladığın odur."
Sayfa 75Kitabı okudu
Büyük cehaletler lüzumsuz cesaretler doğurur...
Sayfa 33Kitabı okudu