İnsan, yalnızca Tanrı'nın yeryüzündeki emanetçisi değil aynı zamanda Tanrı’nın yakını, arkadaşı ve dostudur. İnsan sabit bir biyolojik gerçeklik değil de varoluşsal bir seçimdir. İnsan mücadele ve çabanın toplamı, ilmin (şinaht) neticesidir. İnsan "bitimsiz bir oluştur", "sonsuz bir iltica"dır. Kısacası insan diyalektik bir varlıktır (Şeriati 1980j, s. 44).