Ne Garip Federico Adında Olmak
Federico Garcia LorcaSözler ve Alıntılar
Dünya böyle işte, dostum, durmadan can çekişme.
Kentin saatleri altında çürüyor ölüler...
UYKUSUZ AŞKIN GECESİ
Üstümüzdeydi gece, dolunay vardı,
sen gülmüştün ben başlayınca ağlamaya.
Bir tanrı gibi bakıyordun tepeden
Gözyaşlarım bir zincirdi güvercinlerden, anlardan.
Altımızdaydı gece. Acının kristali,
ağladın derin uzaklıklar boyunca.
Bir salkımdı acım cançekişmelerden
Senin kırılgan kum yüreğinin üstünde.
Sürükledi yatağa ikimizi şafak,
Dayadık ağzımızı buz kesmiş
Bir kan fıskiyesine sonsuza akan.
Girdi güneş içeri kapalı balkondan
Ve uzattı dalını yaşamın mercanı
Kefenlenmiş yüreğimin üstüne.
Yaşamaktan uzak durulabilecek kıyıları var göğün
Ne aradığımı arıyorum,
sevincimi, kendimi.
Sayfa 86 - Can Yayınları
Ne diyorlar? Leş kokuyor sessizlik.
Buradayız işte uzatılmış gövdeyle sönüp giden
Bir zaman bülbülleri olan o kusursuz biçim
Doluyor şimdi dipsiz deliklerle.
Uyumak istiyorum biraz,
Biraz, bir dakika, bir yüzyıl;
Ama herkes bilmeli ölmediğimi.
“Bu tuzlu gözyaşları
nerden gelirler, ana?”