Nedamet
Mehmet Cevat YıldırımNedamet Gönderileri
Nedamet kitaplarını, Nedamet sözleri ve alıntılarını, Nedamet yazarlarını, Nedamet yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Bir adımla başladı gitmek. Bir seher vakti rutin hayatının dışına doğru; bilip alıştığı, görüp duyduğu her şeyden meçhule doğru atılan bir adımla. Nerede bittiği bilinmeyen bir yolun bilmem kaç milyonda birini geride bırakan, sahibini geleceğiyle geçmişi arasında bir yere koyan bir adımla."
Sayfa 60 - Doğan KitapKitabı okudu
Kasaba, uysal soluğunda bin bir sır saklayarak uyuyordu.
Sayfa 138 - Doğan KitapKitabı okudu
Hayatta, başka kimsenin etkisinde kalmadan, gönülden istediği bir şey yok muydu? Eğer yoksa, ilk dileği bir hayalinin olmasıydı: Hayal kurmanın hayalini kurmaya başlamıştı bile.
Sayfa 133 - Doğan KitapKitabı okudu
İnsanın, en büyük derdinin bir anda bitiverip de hayatından çıkıp gitmesine alışması kolay değildi.
Sayfa 126 - Doğan KitapKitabı okudu
Hayalini kurduğu özgürlüğe kavuşmakla hayalini yitirmişti.
Sayfa 112 - Doğan KitapKitabı okudu
Keyifsizliği hayatlarının değişmez bir gerçeği gibi kabul ederek taşıyorlar, bu da onları olgun gösteriyordu.
Sayfa 104 - Doğan KitapKitabı okudu
Bu kadar suçluyken bu kadar mutlu olmak ayıptı.
Sayfa 97 - Doğan KitapKitabı okudu
Bazen insanların zor şeyleri korkusuzca değil, dizlerini titreten bir korkuya rağmen yapması gerekirdi.
Sayfa 61 - Doğan KitapKitabı okudu
Cesaretsizlikten ötürü yerinden kıpırdayamazsa, doğru günün gelmesini bekleyerek ömrünü tüketebilirdi.
Sayfa 58 - Doğan KitapKitabı okudu
Sen de dünyanın bir kötülük üzerine kurulduğunu düşünüyosun. Seni haksız çıkarmak isterdim ama yapamam.
Sayfa 54 - Doğan KitapKitabı okudu
Hayat, içi geçmişlerin tekelindeydi.
Sayfa 52 - Doğan KitapKitabı okudu
Hayat dolu bir gülümsemenin, dostça bir şakanın, bir yabancıya karşı nezaketin ölümcül sonuçları olabiliyordu.
Sayfa 52 - Doğan KitapKitabı okudu
Her gün, her an herkesin gözü önünde olmadık zalimlikler yaşanıyor, sanki kimse görmüyor, kimse duymuyordu. Görmemek görülmemenin, görülmemek de hayatta kalmanın bir yoluna dönüşmüştü.
Sayfa 51 - Doğan KitapKitabı okudu
Her şeyin zor olduğunu, eşe dosta böyle söylemekle zorun kolaya benzediğini ama yine zor kaldığını bilirdi. Mümtaz hayatı bilirdi. Oysa İlyas ona ölümden bahsediyordu.
Sayfa 42 - Doğan KitapKitabı okudu
"Ömür denen şey çabucak geçip gidiyor çocuklar. Bir de bakıyorsun zamanının tükenmesine az kalmış. İşte o zaman anlıyorsun ki, iyisiyle kötüsüyle geçen günlerinin hepsi değerli. Çünkü hepsi senin ömrünün bir parçası. Gecenin ve gündüzün, yazın ve kışın birbirinden farklı görünmesi mühim değil; ömrünün sonunda birini diğerine tercih etmiyorsun. Bunların herhangi birinden bir günü daha sana verseler almayacak mısın? Her birinin bir sabahı ve akşamı yok mu?"
Sayfa 10 - Doğan KitapKitabı okudu