Akademik dünya onun için bir sığınma yeri olmuştu. Yoksa çok köklü bir hırsın hedefi değil. Sırf vakit kazanmak, darmadağın olmuş bir yaşamı derleyip düzenlemek, anlamak için kaçmıştı bu dünyanın içine.
Loring, Adalet Bakanlığı binasının yan kapısından çıkıp bir taksi aramaya başladı. Saat beş buçuğa geliyordu. Günlerden bir ilkbahar cumasıydı, Washington caddelerinde de trafik korkunçtu. Loring yaya kaldırımın hemen kenarında durup, belki boş bir taksi görür de gelir umuduyla sol elini kaldırdı. Artık taksi aramaktan vazgeçmek üzereydi ki, on metre ileriden müşteri almış bir araba tam önünde durdu.
“Doğu tarafına mı gideceksiniz, bayım? Müşterim var ama zararı yok. Bu bay sizi de alabileceğimi söyledi.”
Yorumdaki şarkıyı bilmeyenler ALINTIYI beğenmesin Lötfön.
Beeson'lar nedense geçmişin ve başına buyruk bir dönemin bir parçasıymış gibi görünmeye zorluyorlardı kendilerini. Belki de kendilerini, içinde bulundukları çağı ve koşulları yadsımak içindi bu.