Nerrantsula Gönderileri
Nerrantsula kitaplarını, Nerrantsula sözleri ve alıntılarını, Nerrantsula yazarlarını, Nerrantsula yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yok; hepimiz az çok kendini beğenen zavallılarız.
Ama, insanlığın acılarını paylaştığımız, kendi olanaklarımızla bunu dile getirdiğimiz, bencilliğimizin neden olduğu kötülüklere karşı savaştığımız zaman, insan olmaya, sanatçı olmaya başlarız: Sanat bizim yetersizliğimize kar- şı açılmış bir savaştır.
Sayfa 138Kitabı okudu
Bir yapıtın değeri verdiği hazla ölçülür, getirdiği parayla değil.
Sayfa 137Kitabı okudu
Epey görmüş geçirmiş olmama karşın dostluk denen güç işi ancak birkaç kez başardım; başardığım anlar coşkulu güzel düşler gibi hep çok kısa sürdü.
Sayfa 133Kitabı okudu
En ufak bir terslik, kendi hiçliğinizi açığa vurmanıza yeter... Siz her şeyden korkarsınız, sevinçten de, acıdan da...
Sayfa 129Kitabı okudu
Vermek, vermek, yaşamdaki en büyük mutluluktur! Özellikle zamanında vermek, her şeyi zamanında. Kahkaha vermek, gözyaşı vermek... Coşkuları yaşamak, acıları yaşamak... Kaçıp giden sevinç ışığını geçerken yakalamak, gülmeniz için yalvaran nemli gözlere candan gülümsemek ve sonra, ve sonra sevince doymuş yüreğinizle çılgınca ağlamak! Bir süre ağlamak... Sonra gülmek.
Sayfa 126Kitabı okudu
Yaşamda kendini beğenmişlik cezasız kalmıyor, verecek her şeyi tükendiği zaman insan artık kimseyi mutlu edemi- yor. Olgunlaştığı zaman ağacın tepesinde hiçbir elin erişemeyeceği, hiçbir ağzın tadamayacağı yerde duran incir, kurur, taşlaşır ve gökyüzünü seyrederek ölür gider.
Sayfa 125Kitabı okudu
Ama yerli yersiz hüzünlenen bir dostu sürekli neşelendirmeye çalışmak pek güçmüş! Yoksulluk çekerken de varlık içindeyken de, hiçbir şey sizi, alnınızın terini silmek için bir an bıraktığınızda yığılıp kalan bir arkadaş kadar yaşamaktan bıktıramaz.
Sayfa 123Kitabı okudu
Ah deli gençlik ah! En olmayacak kararları ancak sen aldırırsın insana çarçabuk. Gerçekliğin acımasızlığı karşısında sen kapatırsın güzelce insanın gözlerini.
Sayfa 117Kitabı okudu
Çünkü her şey çocukluktan gelir, her şey onun üstüne kurulur: Çocukluk iyice açılmış gözlerimize yaşamın göründüğü andır. Yaşam, gözümüze korkunç bir cadaloz gibi görünürse ondan nefret ederiz ve biz de kötü biri olup çıkarız.
Sayfa 102Kitabı okudu
İnsanın birine sevdalıyken ölmesi acı, yürek parçalayıcı!
Sayfa 69Kitabı okudu
Neden çocukluk ömrün son günlerine kadar sürmez? Neden insan birdenbire her konuda düşüncelere kapılır, küçük hesaplar yapar ve özellikle de akıllıca davranır? Sakınmak neye yarar? Kendimizi cimrilik ederek harcamanın karşılığında elimize geçen ne?
Sayfa 58Kitabı okudu
Hey gidi çocukluk hey!... Bu uçurtma öyküsü, tüm ardımdan gelenler gibi, seni anımsayıp kendimden geçmek için yalnızca bahane ey çocukluğum! Seni yeniden yaşamak istiyorum, ihtiyacım var, çünkü artık ölüm yaklaşıyor, oysa dün, daha dün çocuktum ben!
Sayfa 58Kitabı okudu
Çocukluk, ergenlik, olgunluk, yaşlılık ayrı ayrı dört yaşamdır, dört farklı yaşama biçimidir; bunlardan birini öbürünün kalıbına dökmeye kalkışmak hepsini öldürmek olur.
Sayfa 52Kitabı okudu
çünkü ara sıra ışık içinde kalmak yaşamın karanlıklarına katlanabilmemi sağladı.
Sayfa 33Kitabı okudu