"Insan denen canlı, aşkta büyük bir uyum yakalasa bile aslında özgürlüğüne düşkündü. Arada yalnız kalmaya, düşüncelerini ve duygularını gözlemleyip hayatı yoğurmaya ihtiyaç duyardı. Sevdiğin insanla el ele kol kola olmak güzel bir şeydi ama yalnızlık isteği eninde sonunda kapıyı çalardı."
@haticeyatkinyetisen @atesyayinlari
"Yaz mevsimindeyiz ama ben kendimi bir fırtı...naya kapılmış hissediyorum," dedi boğuk bir sesle. "Bana yaz mevsi...minde fırtına olur mu deme? Fırtına; dağılan par...çalayan, yok eden bir şey değil mi? Insanın kal...binde ya da aklında çıkabilir. Olağanlıkları alaşağı edip o insanı yok edebilir. "
@haticeyatkinyetisen @atesyayinlari
Bir zamanlar deli gibi sevdiği adama karşı hiçbir şey hissetmiyordu. Kalbi şimdi buz gibi soğuktu. Uzun zaman sonra ilk kez karşı karşıyaydılar. Tufan'ın yüzünde yapay bir gülümseme belirmiş, ukala tavrını üzerine giyinmişti. Nilüfer artık onun gerçek yüzünü görebiliyordu. Aşkın gözü kördür dedikleri bu olsa gerekti. Duyguları körelmişti ki nefret bile duymuyordu.