Kitabın adı "Gürültü" (Noise) ve genel anlamda dikkat dağınıklığı ve odağımızı kaybetmiş olmamızdan bahsediyor. Yazar, dijital dünyada dikkatimizi dağıtan telefon bildirimlerinden yola çıkarak kitabına başlıyor. Bu bildirimlerin bizde ne tür bir dopamin bağımlılığı yarattığı ve zamanla telefon kullanıcısı olmaktan ziyade, telefon bildirimleri tarafından kullanılan bir hale geldiğimizden bahsediliyor.
Kitap, "Her an bilgiye erişim olanağı bulunan bir dünyada, giderek kısalan ve zayıflayan bir dikkat aralığıyla aşırı yüklenilen, aşırı dolan bir beyin ile karşı karşıyayız." ifadesiyle her an online olmayı ve her an bilgi akışı içinde olmayı anlatıyor. Bu durumun sonucunda ise ailemize ve sevdiklerimize daha az vakit ayırmaya başlıyoruz. Hatta bir arkadaşımız veya sevdiğimiz birisiyle konuşurken dahi telefon bildirimleri dikkatimizi dağıtabiliyor.
Yazar, gereksiz bilgilerin peşinden koşma ve tüketme oyununu eleştiriyor. "Hiçbir şeyin somut bir değer taşıyan özüne ulaşamıyoruz. Yüzeysel bilgiler tüketiyoruz. Zamanımızı yüzeyde gezinerek harcıyor, hiçbir şeyin özüne ulaşamıyoruz." diyor. Bu durumu, diyet kola içip bütün gün patlamış mısır yemeye benzeten yazar, bilgilerin özüne inmeden sadece yüzeyde gezindiğimizi vurguluyor.
Kitap, insan iletişimi, minimalizm, tüketim alışkanlıkları ve güncel birçok konuya da değiniyor. Günlük hayatta karşılaştığımız birçok konuda farkındalık yaratmayı amaçlayan bu kitap, bazı noktalarda bu amacına başarılı bir şekilde ulaşıyor. Kitabı okumak isteyenlere tavsiye ederim.
