Kitap oldukça pozitif ve enerjik bir giriş yaparak başlıyor. Yazar, verimlilik ve odaklanma konularında güzel ve çeşitli araştırmalar yapmış. Kitap, genellikle yazarın topladığı bilgilerin nasıl yorumlandığına odaklanıyor. Bu noktalar kitabın başlangıcında oldukça belirgin bir şekilde ortaya çıkıyor ve başlangıçta bu benim kitaba karşı tamamen olumlu bir tutum almamı sağladı. Ancak ilerleyen bölümlerde çeşitli slogan ve kelimelerin sürekli tekrarı nedeniyle rahatsızlık hissetmeye başladım. Özellikle yazarın sürekli olarak kendi markası olan 'pür dikkat' kavramını kullanması can sıkıcı hale geldi. Odaklanamıyor musunuz? O zaman 'pür dikkat'! Bir iş dikkatinizi mi dağıtıyor? O zaman 'pür dikkat'! Canınız mı sıkılıyor? 'Pür dikkat'! Verimsiz misiniz? 'Pür dikkat'! Artık bu 'pür dikkat' tekrarı bir noktadan sonra can sıkıcı hale geldi. Kişisel markalaşma sürecini önemsiyorum, belki de saygıdeğer yazar, ama bu kelimeyi 50'den fazla kez duymak artık sinirlerimi hoplatmaya başladı. Kitaba başladığımda yarım bırakma alışkanlığım yoktur ve 'pür dikkat' işkencesine katlanmak zorunda kaldım. Şu anda duygu durumum tamamen negatif olsa da, bunu puan verirken yansıtmayacağım.
