...dünyada yapayalnız hissediyordu kendini. Birden Esmeralda'nın gülümseyen yüzü belleğinde canlanınca, içinde bir ferahlık hissetti. İyi kâlpli kız kendisini sonsuza kadar terk etmiş olamazdı. Çok yakında ziyaretine gelirdi mutlaka.
Quasimodo'nun içini yeni bir umut kapladı, bedeni gevşedi ve özlemle gülümsedi.
Hatları sıradan da olsa, yüzünde katı ve güçlü bir ifade vardı. Derin göz çukurunun altındaki gözbebekleri, mağaranın dibindeki bir ışık gibi parlıyordu.