Sözler ve Alıntılar
Olacaklar için beynimi zorlayarak onu takip ettim. Akşam yemeklerinde ve televizyon seyrederken babamla hep sohbet ederdik. Hava durumu, okul, Poppy'nin yoğun programı ve babamın çalışmaları hakkında konuşurduk. Konuşmadığımiz tek şey bendim.
"Bana sanatım hakkında hiç soru sormadığından bahsediyorum. Hayatım hakkında. Annem öldü ve sen bize konuşabileceğimiz biri olduğunu hissettirmek için hiçbir şey yapmadın. Poppy anne rolünü üstlendiği için şanslıydım ama ya yapmasaydı? Benim için her zaman çok meşguldün. Hala da öylesin." Başımı sallayp gözüme ilk çarpan seyi, Poppy'nin håla sarılı olan posterini buldum ve bir ok gibi firlattım. Ondan kaçti ve bir adım daha geri çekildi.
"Anlamıyorsun."
"Anlıyorum." Gülümsedim, şimdi her șey açıklğa kavuştuğu için bir şekilde hafiflemiş hissediyordum.
Elbette babamın bana zaman ayırmasını isteme konusunda hep çekingen ve utangaç olmuştum. Onu rahatsız etmek istemediğimden ona karşı beslediğim öfkenin boyutunu şimdiye dek hiç fark etmemiştim.
Her şeyden önce sen vardın, sen sanattan önce geldin. Hayattan önce. Nefretten bile önce.
Sayfa 402Kitabı okudu
Karanlıkta çok fazla güzellik saklıydı. Sadece bulmak biraz zordu.
“Yanlış anlama ama biraz dengesizsin.”
Kibarlık olsun diye ‘biraz’ diyordu. Gerçek şuydu ki, biraz ölü olamayacağınız gibi, ‘biraz’ dengesiz de olamazdınız. Delilik kararlılık gerektirirdi ve ben bunu kesinlikle göstermiştim.
Sayfa 258Kitabı okudu
Hep sendin.
Benim güvenli limanım.
Benim asimetrik mutluluğum.
Edgar Allan Poe şiirim.
Sen benim Smith's şarkım, en sevdiğim fantastik kitabım, çikolatalı kekim ve yemyeşil yerlerdeki yaz tatillerimsin. Senin yerini hiç kimse alamayacak.
İşte tam da bu yüzden benden daha iyi birini hak ediyorsun.