Öğrenen Organizasyon Yolculuğu
Evrim ÇalkavurSözler ve Alıntılar
İyilik yapmamanın nedenlerinden birisinin, birbirini dinlememek olduğunu fark ettim.
Düşündüklerimizi insanları kırmadan da söyleyebilmeliyiz.
"Yaşamı, dostlukları görmeden, yanından yürüyüp geçmişiz.”
İnsanlar içine düştükleri yalnızlığı daha çok şeye sahip olma hırsıyla gidermeye çalışıyorlardı.
Ne yazık ki eğitim sistemi, çoğu zaman, çocuklar arasındaki öğrenme farklılıklarını göz önüne almaz ve fabrikalardaki seri üretim gibi, standart bir yöntemin hepsi için geçerli olacağını varsayar. Bu durumda çocuklar kolayca hiperaktif, aptal, yavaş, yaramaz, dikkatsiz gibi sıfatlarla tanımlanabilirler. Çocuklar kendilerine uygun görülen bu sıfatı benimsediklerinde, ona uygun davranmaya başlarlar. (Bu duruma kendini doğrulayan kehanet diyoruz. Neye inanırsak ona uygun davranırız.)
Daha çok şeye sahip olursak daha çok kabul görür, sevilir ve mutlu oluruz sanıyoruz.
Bildiğini düşünmek, öğrenen olmanın önündeki en büyük engeldir. Çözümü bildiğime inandığımda problemi tarafsız bir gözle analiz etme, anlamaya çalışma, farklı bakış açılarına açık olma potansiyelim önemli ölçüde azalır.