Ölüm Kitabı
Kaan H. ÖktenSözler ve Alıntılar
Ruhları veremli olanlar vardır: daha doğar doğmaz ölmeye başlarlar ve yorgunlukla vazgeçişin öğretilerine özlem duyarlar.
Doğmak ölümün zaman açıcı ufkuna dahil olmak ve hatta onun içine dahil olmaktır.
Doğmak zamansız olandan zamansal olana yükselmektir.
Bu itibarla varlıksal zamansal özümüz olan ölümü hiç bir yere sürgün edemeyiz.
O BİZİM ORTA YERİMİZDEDİR!
Eyüp
"Biri gücünün doruğunda ölür, büsbütün rahat ve kaygısız. Bedeni iyi beslenmiş, ilikleri dolu. Ötekiyse acı içinde ölür, iyilik nedir hiç tatmamıştır. Toprakta birlikte yatarlar, üzerlerini kurt kaplar. (21:22-26)
Sayfa 89 - AlfaKitabı okudu
Bütün dertlerin biteceği yere gideceğiz diye dertlenmek ne budalalık!
Bize bu dünyada ölümsüzlük sunulsaydı, böylesine hüzün verici bir armağanı kim kabul etmek isterdi?
Neden ve Niçini olmadan
Gülün neden ve niçini yoktur, açtığı için açar,
Kendince büyüklük taslamaz, gördün mü beni,
diye sormaz kimseye
Sayfa 230 - ALFAKitabı okudu
Ya rab, insan ne ki onu gözetesin, insan soyu ne ki onu düşünesin? İnsan bir soluğu andırır, günleri geçici bir gölge gibidir.
(Mezmurlar 144: 3-4)