Ölüm Terbiyesi
Zeynep SayınSözler ve Alıntılar
Ölüm herkese ortaktır, herkesin sınırıdır, herkesin vecde erdiği, çıktığı yer aynıdır. Gerçek olandır. Reeldir. Ölümdür.
Sayfa 58Kitabı okudu
Ölüm tecrübesine kendini çok erken açmış olan, bir daha kapanamayacak, içinde yara gibi açılan akciğeri gibi, onunla nefes alacaktır.
Sayfa 116 - Ellas CanettiKitabı okudu
Dünyayı depolanacak bir envanter, imgelerle ele geçirilebilecek bir parça, simgesel düzenin anlamlarıyla doldurulacak bir boşluk, bir artı ürün üretim merkezi, hizaya sokulacak bir yapıt olarak görmek yerine, ölümün sınırında buluşanların oluşturduğu, hiçbir yere sığmayan, sığamayan hiçbir anlamla, dolmayan, anlamlara karşı bağışık olanların oluşturduğu bir cemaat: gerçek olanın tutkusuyla yananların cemaati, ölüm cemaati, kalmayıp, geçip giden, yanıt oluşturmaktan imtina ettiği için eserin izini bile silebilen bir cemaat olarak görmek.
Sayfa 68 - Metis Yayınları. 4. Baskı. Ocak 2021.
Yaşadığı sürece her sabah ilk karşılaştığı kişi aynada kendisi olacak, her sabah kendini bir imge olarak örgütlemekle güne başlayacaktır. Anneye ya da babaya hoş görünmekle, imgesine göre mevzilenmekle başlayan, her sabah görünüşüyle yeni baştan arzulanmayı arzulayan bir imgeselliktir bu. Kimlik politikalarının ve kendini kendinin ürünü olarak konumlandırmaların suçlu başlangıcı…
Sayfa 60 - Metis Yayınları. 4. Baskı. Ocak 2021.
Gerçek ahlak eylemdir...
Ölüme de kendi ürettiği simgesel yaptlarla-devlet, vatan, parti, camii, kışla, üniversite, belefiye, inşaat- yöndeşir biçimde sanayi malzemesi gibi üretilen, depolanan, envanteri çıkarılan, sayıya indirgenen bir araçsallık olarak yaklaştığı sürece, şefkatin de ahlakın da bu düzende yeri olmayacağı açıktır.
Sayfa 85 - Metis Yayınları. 4. Baskı. Ocak 2021.
“Ben” bir başkasıdır…
İmge her zaman ikiye bölünmektir. Kimlik ve özdeşlik her zaman farklılığın sonucudur; yapıt politikalarının baş sözcüğü ayniyet, hep farktan türemektedir. “Ben” her zaman her yerde bir başkasıdır.
Sayfa 70 - Metis Yayınları. 4. Baskı. Ocak 2021.