İzin verme dua etmeme esirgenmek için tehlikelerden,bırak onlarla yüzleşme cesaretini bulayım.
İzin verme yakarmama yatıştırılması için acılarımın,bırak onlara hükmedecek yüreği bulayım.
İzin verme aramama yaşamın savaş alanında müttefikler,kendi gücümden başkasına muhtaç olmayayım.
İzin verme kıvranmamaamansız kurtuluş kaygısıyla,özgürlüğümü umuda olan sabrımla kazanayım.
İhsan et ki korkağın teki olmayayım, merhametini, sadece başarısında hisseden biri olarak; sadece sarılmama izin ver başarısızlıkta eline.
İnkâr, öfke, pazarlık, depresyon ve kabullenme... Bunlar yasın beş evresi olarak biliniyor. Yaşadığımız üzücü olaylarda çoğu insanın bu aşamalardan geçtiği varsayılıyor.
“Tanıdığım en güzel insanlar, yenilgiyi, acıyı, mücadeleyi ve kaybı yaşamış olan ve diplerden çıkış yolunu kendileri bulmuş romantik ve anarşist olan insanlardır. Güzel insanlar öylece ortaya çıkmazlar, onlar oluşurlar.”