Ömer Hayyam Rubaileri
Hammâmzâde Mehmed İhsanÖmer Hayyam Rubaileri Gönderileri
Ömer Hayyam Rubaileri kitaplarını, Ömer Hayyam Rubaileri sözleri ve alıntılarını, Ömer Hayyam Rubaileri yazarlarını, Ömer Hayyam Rubaileri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.ÖMER HAYYAM(RUBAİLER)
Ey özünün sırlarına akıl ermeyen;
Suçumuza, duamıza önem vermeyen;
Günahtan sarhoştum, ama dilekten ayık;
Umudumu rahmetine bağlamışım ben
Büyükse de isyanım, kötülüklerim,
Yüce Tanrı' dan umut kesmiş değilim;
Bugün sarhoş ve harap ölsem de yarın
Rahmete kavuşur elbet kemiklerim.
Tanrım bir geçim kapısı açıver bana;
Kimseye
“Dünya üç beş bilgisizin elinde sanırlar ki tüm ilim kendilerinde…”
Geldik bu cihâna pâk; nâ pâk olduk
Âsûde idik ademde, gamnâk olduk
Biz gözyaşı hâlinde gönül âteşiyiz
Verdik bu hayâtı bâda hep hâk olduk
Açmakda baharın yeli güllerde şafak,
Kırlarda gönül yakan güzel yüzlere bak;
Dün geçdi, değil hoş onu anmak şimdi,
Sen keyfine bak ki gün bugündür ancak.
Evvel beni sen kendine dost etmişken,
En sonra ayırdın ya neden kendinden;
Dünyada niçin böyle perişan etdin,
Madem ki bırakmazdın ezelden beni sen!
Sırtından vurana kızma, ona güvenip arkanı dönen sensin. Arkandan konuşana da darılma, onu insan yerine koyan yine sensin!
Aşıklar meclisinde yer bulmuşuz birlikte;
Dünyanın dertlerinden kurtulmuşuz birlikte ;
İçip birer kadeh bu sevincin şarabından
Özgürlüğe ermiş, sarhoş olmuşuz birlikte.