Sultân-ı menî sultân-ı menî
Ender dil ü cân îmân-ı menî
Der-în be-demî men zinde şevem
Yek cân çi şeved sad cân-ı menî
[Biricik sultanım! Biricik sultanım! Ey candan ve gönülden içeri olan imanım! Eğer şu an dünyada yaşıyorsam (bunu senin bağışladığın nefese borçluyum); bir can nedir (ki sana canım diyeyim), sen benim yüz canımsın!]