En Eski Önce Ekmekler Bozuldu Gönderileri
En Eski Önce Ekmekler Bozuldu kitaplarını, en eski Önce Ekmekler Bozuldu sözleri ve alıntılarını, en eski Önce Ekmekler Bozuldu yazarlarını, en eski Önce Ekmekler Bozuldu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Önce ekmekler bozuldu, sonra her şey... Çünkü yeryüzünde savaş vardı. İnsanlar sebebini bilmeden, düşünmeden ölüyor, öldürüyorlardı. Savaş kelimesi dünyanın her yerinde en çok kullanılan söz olmuştu. Radyolarda marşlar, nutuklar şaşkın insan sürülerinin üzerine savruluyor, gazeteler korkuyla okunuyordu...”
Hayal kurmak artık geçmişte kalmıştı. Savaş zaten ilk önce hayalleri yok etti.
Sayfa 9Kitabı okudu
Savaş haberlerine, yüz binlerce insanın bombalar altında yok oluvermesine, her gün kurşuna dizilen rehinelere alışıldı. Kahkahalarla, radyoda okunan ölü listeleri birbirine karışmaya başladı.
Sayfa 22Kitabı okudu
Yanılmışım, insanlar kolay kolay değişmiyorlardı.
Bütün inkarlarına rağmen bütün insanlar muhakkak ki birbirine benzerler. Ben de her insan gibi gelişigüzel yaşamakta, bir hiç için kendimi feda etmekteyim.
İçime, tahlil etmekten korktuğum hisler birikti.
Nice insan yüzleri gördüm, nice kadınlarla, erkeklerle, genç kızlarla göz göze geldim. Kimini tanır gibi oldum, kimini hiç tanımadım; aralarında bir iki söz konuşmak için çok şey feda edebileceklerim oldu.
Kendimi terk edilmiş bir köy gibi hissediyorum. Her yeri boş, kimsesiz buluyorum. Önceleri sevdiğim yerleri sensiz hiç de güzel bulmuyorum. Bir zamanlar düşlerime giren sokaklar ne kadar anlamsız. Pencereler, caddeler, ağaçlıklı yol, deniz kıyısı, meyhaneler içindeki insanlara karşın boş, bomboş... Hisya, bende yalnızlığın kalabalığı var. Bazen direnmenin son basamaşına çıkıyor, oradan kendimi atmak istiyorum. Kendimin hamalı olmaktan bıktım! Yük gittikçe artıyor, bir gün şişirilmiş bir balon gibi söneceğim. Kendimi taşıyamaz oldum. Oysa sen varsın. Kim bilir şu anda sen, sen de acılarını kahkahaların perdesinde gizlemektesin.
Mazi sadece gelmiş geçmiş zamandı. Hatıralar da insanı üzen boş şeylerdi.
O gün her şey ne kolaydı! Uzun bir ayrılıktan sonra hayata ve insanlara dönen bir insanın hayalleri ne kadar aydınlık, umutları nasıl da taze idi! Ama şimdi o günkü dünyayı, hayatı seven, aşka, umuda inanan saf insanı bir daha bulamayacağımı biliyorum. O içimde bir rüzgardı, esti geçti.