Hayat; ne kadar plan yaparsam yapayım, oyun kurucunun kendisi olduğunu bir şekilde hatırlatıyordu. Ya tövbe ettiklerimi alıp hayatımın başrolü yapıyordu ya da ölüm gerçeğini yüzüme çarpıyordu.
Bir insanı yalan duygularınızla, düşüncelerinizle veyahut kendinizi olmadığınız kişi olarak göstererek de aldatabilirdiniz.
İlla ki bir bedene ihtiyacınız yoktu.