Gece çuval gibi delindi
Türküler yağmur
Çatılar yırtık
Ağaçlar parça parça.
Yemişlerim dallarımda çürümüş
Dal kökünden habersiz
Büyümüş de büyümüş Dal ölmüş
Kök habersiz.
İnsanlar geçiyor sokaklardan
Kendi ölüleri omuzlarında
Bir hayat nefes nefese, orman orman
İnsanlar geçiyor sokaklardan
Sevgiler taşmış, merhametler taş
Buram buram tütüyoruz
taştan topraktan.
Gözlerinde deniz, gözlerinde gemi Gözlerinde çırılçıplak çocuklar
Rüzgâr esiyor rüzgâr, meltemdir
Güzel dünya üzerinde matemdir
Kalbimizin üç köşesi yangın yeri, perişan Güzel şehir diri diri perişan
Ağaçlara kara kuşlar dadanmış
Elmalar delik deşik,
Baba ölmüş, alacaklı sarmış evi
Yüreğimiz delik deşik,
Rüzgârların çeneleri çözülmüş
Toprak bizi çekiyor
Dünyamız delik deşik.
Buz tuttu yeleleri atların
Delik deşik dert içimiz
Yer yırtıldı, kök yerinden oynadı
Kirli çocuk şimdi gökyüzü
Türküler mağrur Sokaklar ılık
Kalabalık kalabalık