Ancak, kanımca, köylüyü yalnızca daha üst statüdeki gruplar için üretim yapan bir konumda tutmak Osmanlı yönetimini hümanist bir yaklaşımdan alıkoymuştur. Bu hümanist yaklaşım eksikliğinin, modernleşme çağında ve Avrupa toplumuyla karşı karşıya gelindiğinde oldukça açık biçimde ortaya çıkıp önem kazandığına inanıyorum. (dipnot: Hemen belirtmek gerekir ki, şeriata göre köylü, özgür bir insandır.)
Sayfa 59