Osmanlıda Abidevi Şahsiyetler
Can AlpgüvençOsmanlıda Abidevi Şahsiyetler Sözleri ve Alıntıları
Osmanlıda Abidevi Şahsiyetler sözleri ve alıntılarını, Osmanlıda Abidevi Şahsiyetler kitap alıntılarını, Osmanlıda Abidevi Şahsiyetler en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Baktım, ne varsa nakıştan ve hayalden ibaret,
Cihanda, kitaptan güzel dost yoktur.
Yalnızlık köşesinde her an, kitap sayesinde,
İnsana yüz rahat vardır, asla incinme yoktur”
Din, namus ve hürriyet uğruna ölüme atılmak, bize Ağustos sıcağında soğuk şerbet içmekten daha tatlı gelir.
Şahin Bey
Sayfa 181Kitabı okudu
Beni, Kostantiniyye’nin fethine sevinir sanmayın, ben
Akşemseddin’le çağdaş olduğuma, onunla aynı çağda yaşadığıma sevinirim.
Sinan, başkasını tekrar ve taklit etmediği gibi kendisini
de tekrarlamaz.
“ Bizim şimden gerü sefer-i ahiretten gayrı seferimiz yoktur. “
Sayfa 42Kitabı okudu
Tarihinden kopan millet, yok olmaya mahkûmdur.
26 parça gemiyle İstanbul’a hareket eden Hayreddin Paşa, yolda 18 düşman gemisi zapt ederek şehre 44 gemiyle ulaştı.
Sayfa 51Kitabı okudu
Yavuz sultan selim.
Bir gün istikbalin Kanunî’si, oğlu Süleyman’ı haddinden fazla
süslenmiş görünce, şaşkınlığını gizlemeyerek, şöyle demişti:
“Ciğerpârem, o kadar çok süslenmiş, o kadar çok ziynet
takmışsın ki, hemen annene bir şey komamışsın.
Bulgar ordusunun çekilme esnasında Selimiye’yi uçurmak için hazırlık yapması ve gerekli emrin Sofya’da bulunan Bulgar Çarı Ferdinand’dan beklenmesi üzerine; onun, “Hayır, tarih karşısında böyle bir sorumluluğu üzerime alamam, böyle bir emri veremem.” dediği bilinir
Ünlü Bizantolog Charles Diehl, caminin iç mekânı için,“Fevkalade bir kudret ve eşsiz bir büyüklük. Süleymaniye,Jüstinyen’in katedralinden (Ayasofya) daha etkili.” demektenkendini alamamıştır
napolyon...
‘Dünya tek bir devletin idaresi altında olsa, onun merkezinin
İstanbul olması gerekir. Şunu unutmamak gerekir ki, İstanbul’a
hâkim olan cihana hâkim olabilir.
“ En büyük üstünlüğümüz imanımızdır “
Barbaros Hayreddin Paşa
Sayfa 45Kitabı okudu
“Eskiden âlimler, ilim öğrenmek isteyen talebenin önce ahlak ve karakterini araştırır, onda kötü bir ahlak görürlerse, ileride bir kötülüğe alet olmamak için, talebeliğini reddeder, eğer onu temiz ahlaklı bulurlarsa o zaman ilim öğretirlerdi. Ayrıca gerek kendisinin, gerek başkalarının dinine fesat getirmesinden korktukları için, mükemmel hale gelmeden onun peşini bırakmazlardı.”
YAVUZ SULTAN SELİM (GERÇEK BİR DÜNYA LİDERİ)
haram yiyen bir ordu ile beldelerin fethi mümkün
olmaz.”