Osmanlı’da Bir Yahudi Casus: Josef Nasi
Aaron NommazOsmanlı’da Bir Yahudi Casus: Josef Nasi Gönderileri
Osmanlı’da Bir Yahudi Casus: Josef Nasi kitaplarını, Osmanlı’da Bir Yahudi Casus: Josef Nasi sözleri ve alıntılarını, Osmanlı’da Bir Yahudi Casus: Josef Nasi yazarlarını, Osmanlı’da Bir Yahudi Casus: Josef Nasi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Hafızanın zayıf olması ne kötü!” diye mırıldandım. “Dün mazlum olanlar, bugün rahat olur olmaz başka mazlumlar olduğunu unutuyor…”
Sayfa 110
Zulme uğramışların sığınağı…
Sayfa 44
Kim bilir, belki Avrupa da bir gün aynı medeniyet seviyesine yükselir. İdareciler, din adamları, başkasının inancı ile uğraşmayı bırakır, kaçmalar da biter. Fakat o gün gelene kadar, bizim gemilerimiz, zulme uğramışların sığınağı olmaya devam edecek.
Sayfa 44
Dün mazlum olanlar,bugün rahat olur olmaz başka mazlumlar olduğunu unutuyor.
Sayfa 110Kitabı okudu
Beynim de yel değirmenleri gibi.Sürekli öğütüyor ama içine atacak bir avuç buğday bile yok.Sürekli kendi kendini öğütüyor.
Sayfa 84Kitabı okudu
İnsanın insana zulmü ne zaman bitecek?
“Kurulan hayaller de gerçekçi olmalı.”
Gerçekleşme ihtimali zor, büyük hayaller kurmak, büyük hüsranlara neden oluyor.
Aşk…
İnsana neler yaptırıyor. En kudretli hükümdarları, en sıradan insanla yan yana getirebiliyor…
Bazen düşünüyorum: “Kötüye karşı sabırlı ol. O da ölecek…” Ama bazen bu teselli yeterli gelmiyor. Bazen kendini savunmak, bazen de kötüye karşı kötü olmak şart oluyor. Ölenin yerine daha kötüsü gelebiliyor.
Sürekli kötü şeyleri düşünmenin, başarısızlıkları düşünüp durmanın, insanı un ufak ettiğini biliyorum.
Hayatım boyunca hep kötü andığım, hep kötülük gördüğüm insanlar var. Bana büyük hayal kırıklığı yaşatanlar da. Bir avuç da hep güzel andığım insanlar var.
Büyük insanların büyük kalbi oluyor.
Minnetle baktım gözlerine. Her geçen gün biraz daha fazla seviyorum.
Bazen dünyadaki hiçbir mücevherin, siyah bir gecenin içinde parlayan yıldızlar kadar güzel olmayacağını düşünüyorum. Adeta bir mucize!
Sanki içinde derin sızılar yaşayan ama dışarıya belli edemeyen insanlar gibi bir yüz. Gülümsemiyor ama surat da asmıyor. Daha çok bir şeylere sabrediyor gibi…