Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Çalışma Hayatı, Örgütler, Grevler

Osmanlı'da İşçiler (1870-1922)

Kadir Yıldırım

Osmanlı'da İşçiler (1870-1922) Gönderileri

Osmanlı'da İşçiler (1870-1922) kitaplarını, Osmanlı'da İşçiler (1870-1922) sözleri ve alıntılarını, Osmanlı'da İşçiler (1870-1922) yazarlarını, Osmanlı'da İşçiler (1870-1922) yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Cemiyetin faaliyetleri kadınlara sadece çalışma imkanı da sunmaktaydı. 1918 yılında biri 15 biri 18 yaşında 2 kimsesiz ve evsiz kızın, hem çalışmaları hem de yaşayabilecekleri bir yer bulunması için padişah tarafından cemiyete yönlendirilmeleri de, cemiyetin bu imkanları sunmada başarılı olduğunu ve devletin en üst makamlarının da ilgisini çektiğini göstermekteydi. Devletle cemiyet arasındaki ilişki bu örnekteki gibi bireysel yardımlarla sınırlı kalmamış, özellikle 1917 yılında kurulan Kadın Amele Taburları ile birlikte kurumsallaşmaya başlamıştı. Harbiye Nazırı Enver Paşa’nın emriyle 1917 yılında İstanbul ve çevresinde “Kadın Birinci Amele Taburu” kurulmuştu. Cephe gerisinde hizmet verecek bu taburlara seçilecek kadınları belirlemek ise, bir görev olarak İstanbul’da Kadınları Çalıştırma Cemiyet-i İslamiyesi’ne, taşralarda ise Mahalli İdare Meclislerine verilmişti.
Yabancı uzmanlar
Tanzimat'ın ilanı arifesinde Maden-i Hümayun Başmühendisi göreviyle getirilem Avustralyalı Gustave de Pauliny, Keban-Ergani madenlerindeki başarısı sonrası üretim hayatında yabancı çalışanların, üst seviyelerden orta ve alt seviyelere doğru yayıldığı görülmekteydi.
Reklam
Yabancı uzmanlar
III. Selim’in Osmanlı kurumlarında birtakım ıslahat çalışmalarında yararlanılmak amacıyla Paris’ten mektupla teknisyen ve subay istediği 1793 sonbaharı ise, ıslahat çalışmaları çerçevesinde Avrupa’dan yabancı uzmanlar getirilmesi hususunda Osmanlı tarihinde dönüm noktalarından biridir. 18.yüzyılın son çeyreğinde başlayan teknoloji ve uzman ithali, ilk başlarda daha çok askeri alanlara yönelik, ordunun ihtiyaçlarını karşılama amaçlı yapılmıştı. Son dönemde yaşanan askeri hezimetler nedeniyle, reformlara özellikle ordudan başlanmış ve her şeyden önce silahlı kuvvetlerin yenilenmesine ağırlık verilmişti.
Yabancı uzmanlar
Avrupa’dan yabancı uzman ya da çalışan getirilmesi sadece 19. yüzyıla mahsus değildi. Farklı amaçlarla da olsa daha erken dönemlerde de bu politika uygulanmıştı. Önceki dönemde hayata geçirilen uygulamalar, bir sanayileşme veya Avrupalılaşma hareketi değil, ancak var olan iyi yapının daha da iyileştirilmesine yönelikti. Çünkü, zaten bu dönemlerde Osmanlı’nın Avrupa’ya karşı hem psikolojik hem de askeri bir üstünlüğü söz konusuydu. Örneğin Fatih Sultan Mehmed zamanında, 15.yüzyılın ikinci yarısında Venedik’ten bronz döküm ve kılıç kını ustaları İstanbul’a davet edilmişti.
Yabancı çalışanlar
Yabancı işçilerin Osmanlı’da sadece ücret karşılığı çalışan işçiler olmadıklarını, en azından devlet tarafından belli bir ideolojinin de taşıyıcısı olarak görüldüklerini göstermekteydi.
Yabancı çalışanlar
Yabancı işçiler arasında sosyalist ve anarşistler de vardı. Ayrıca bazı grevler yabancı işçilerin öncülüğünde yapılmıştı. 1908’de Zonguldak’ta maden işçilerinin greviyle ilgili raporunda Kaymakam, geneli Kürtler ve Lazlardan oluşan yerli işçiler için “grev yapmaya aklı ermeyecek saflar” olarak bahsetmiş, grevin madenlerde çalışan yabancıların teşvik ve tahrikleriyle gerçekleştiğini ileri sürmüştü.