Bir yazarın birikimi ne kadar güçlü olursa olsun,yazdıkları her zaman ruhunuzu ve aklınızı beslemeyebiliyor.
Bu kitabı alırken ,deneme olması itibariyle ,yazına dair çok teknik bilgiler beklemiyordum zaten fakat bu kadar sıkılacağımı da düşünmüyordum.
Her yeni başlığa geçtiğimde içeriğiyle ilgili doyurucu bir bilgi edinmekten öte,otobiyografi ağırlıklı ve samimiyetsiz bir diyalog hissettikçe,bir sonraki kertede umutlarımı bıraktım.O da olmayınca sonlara doğru bir kaç sayfa atlayarak bitirmeye çalıştım.
Hele aralara koyduğu kendi öyküleri ,beni tamamen kopardı çünkü iç sıkıntım giderek arttığından okumayı göze alamadım çoğunu.
Zaten bu noktadan sonra da bana fayda saglamayacağını düşünmekten bir daha da okuma iştahıma kavusamadım.
Sadece hikaye ve Öykünün ayrımını daha iyi yapabilmek adına okumuş olduğum bir deneme oldu.
Yazarın ,notlarını derlediği ,iç sıkıntısından yazılmış bir denemeydi bence.
Bellegindekileri bu kadar ketum değil ,daha içtenlikle aktarmasını beklerdim ki eminim sanatsal anlamda da oldukça seçkin bir bellek oluşturmuştur.
