Nafile arzular içlerini kemirip dururken, bütün bu hazineler ellerinin altındayken onları göremeyenleri hayretler içinde düşünürüz. Sahip olanları sahip olmayanlardan ayıran açlıklık fazlasıyla büyük olduğunda dehşete düşüren bir hayrettir bu.
Sahi yalnız başına sahilde yürümek kime huzur vermez ki?!
Plaj, o kendi kendimize ilişkin bilme için, o mesafe ve bağımsızlık gücü için, "gönlünce oyalanmak"la geçen bütün o zamandan başımıza gelen o patavatsızlık için ideal yerdir.