Öznenin Diyalektiği (Hegel, Sartre ve Lacan)

Mutluhan İzmir

En Eski Öznenin Diyalektiği (Hegel, Sartre ve Lacan) Sözleri ve Alıntıları

En Eski Öznenin Diyalektiği (Hegel, Sartre ve Lacan) sözleri ve alıntılarını, en eski Öznenin Diyalektiği (Hegel, Sartre ve Lacan) kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan hep fazla olanı paylaşır sevgi de ise 'eksikliğini'.
Kendiliği en baştan var olan, değişmez bir yapı olarak ele almak yerine, değişken bir yapı olarak yorumlayan ilk felsefeci Hegel’dir. Hegel bilincin geçirdiği değişim sonrasında insanın kendi dünyası ile ilgili yeninden bilgi sahibi olma gereksinimi duyduğunu ve değişim geçirmiş dünyasının içinde kendi konumunu anlama, belirleme sorunuyla yüz yüze kaldığını belirtir.
Reklam
Heidegger, insan gerçekliğinin varlığı, dünya içinde olmaktır der. Yani dünyayı bilincinin içinde gören bilinç değil, kendisini dünyanın içinde kavramak bilinci, “ben”i oluşturan insanın gerçekliğidir.
Kitabı almama sebep olan alıntı :)
Özne, donmuş, statik, değişmez bir şey değildir, tam tersine bir devinim, bir harekettir. Özne, bir şeyden eksik bir başka şey olarak kendisinin farkına varmaktan kurtulamayacağı için, kendisini bir bütünlük olarak arama devinimine yeniden ve yeniden girmeye mahkumdur. Öznenin kendinden çıkıp yeniden kendine dönüş devinimidir bu. Kendinden çıkar ve nesne haline gelir, sonra yeniden kendi içine girer ve özne haline gelir. Her kendinden çıkış ayrı bir "ben" yaratır. Özne ne zaman ki bir "ben" uğrağında saplanıp kalır, işte o zaman devinimi durur ve sağlıksız, gelişimi durmuş, hastalıklı bir yapı kazanır. Sağlıklı olan, devinimde olandır. Devinim çzneyi zamansallaştırır, tarihselliği yaratır ve öznenin akan zamanın gerçekliğini en sağlıklı biçimde yakalayabilmesini sağlar.
Kendini bir şeyden eksik olarak hayal etmek, “ben” nesnesinin zihinde oluşan ilk temsilcisidir.
52 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.