En Beğenilen Pamuk İmparatorluğu Gönderileri
En Beğenilen Pamuk İmparatorluğu kitaplarını, en beğenilen Pamuk İmparatorluğu sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Pamuk İmparatorluğu yazarlarını, en beğenilen Pamuk İmparatorluğu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Savaşın üretimle finansmanı
Ingiliz devletinin pamuk sanayiinin ekonomik dinamizmini alttan desteklemesiyle birlikte, bu sanayinin çok sayıdaki evlatları da Ingiliz devleti için gitgide önem kazandı. Edward Baines'e göre Ingiliz devleti, Atlantik'te Ingiliz hâkimiyetini kuracak olan on sekizinci yüzyılın sonu ve on dokuzuncu yüzyılın başındaki savaşlara para yetiştirmek için, büyük ölçüde ticaretinden destek almıştı ve en önemli ticaret dalı pamuktu: "Serpilen üreticileri ve ticareti tarafından sağlanan kaynaklar olmaksızın, ülkenin bu kadar uzun ve tüketici bir çatışmayı atlatması mümkün değildi." Baines 1773 ile 1815 arasında 150 milyon pound değerinde pamuklu mal ihraç edildiğini tahmin etmektedir; bu para üreticilerin, tüccarların ve elbette devletin kasalarını doldurmuştur. Devlete örneğin ilk öncelikle deniz gücünü genişletmeye yatınm yapacak kaynağı sağlayan, bu ticaretin hacmi ve dengesiydi. Gerçekten de on yedinci yüzyılın sonu ile on dokuzuncu yüzyılın başı arasında Ingiltere toplam elli altı yıl savaşa girişirken, devlet gelirleri de on altı kat artmıştı.
1800 yılında vergi gelirlerinin üçte biri gümrüklerden gelmişti. Edinburgh Review dergisinin 1835'te kaydettiği üzere, "Zenginlik ve gücümüz çok büyük ölçüde [üreticilerin] sürekli gelişme ve büyümesine bağlı."
Sanayi kapitalizminin çekirdeğinde böyle bir devletin yaratılması, farklı çıkarlar arasındaki karmaşık bir danstı. Yükselen bir fabrikatör sınıfı, çıkarlarının tanınması için baskı uygularken, devlet adamları ve bürokratlar dünyadaki kendi üstün konumlarının, Büyük Britanya'nın hızla genişleyen üretim kapasitesine dayandığını anlamaya başlıyordu. Üreticiler çeşitli rakip çıkarlara, örneğin Doğu Hindistan Şirketi'ne ve toprak sahibi aristokratlar gibi rakip seçkinlere karşı çarpışıyordu. Ancak tüccarlar ve üreticiler, devletin bağımlı olacağı önemli kaynaklan ellerinde topladıkça, bu kapitalistler ulusal ekonominin içindeki büyüyen önemlerini, politik nüfuza dönüştürebilecekti.Pamuk fabrikası sahipleri politikada gitgide daha etkin hale gelecek, bunun doruk noktası olarak 1832'deki Reform Kanunu onlara oy hakkı tanıyarak, tekstil müteşebbislerinin Avam Kamarası'na girmesine izin verecek, buradaki işadamlan, Mısır Kanunları'ndan Ingiliz kolonilerinin yayılmasına kadar, sanayilerinin (küresel) çıkarlarını savunmak için şiddetle lobicilik yapacaktı