Paramparça Zamanlar
Barış ÇulcuoğluParamparça Zamanlar Gönderileri
Paramparça Zamanlar kitaplarını, Paramparça Zamanlar sözleri ve alıntılarını, Paramparça Zamanlar yazarlarını, Paramparça Zamanlar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kolay bir hayat ister miydim; gerçekleri irdelemeden yaşamayı, gündelik işlerle meşgul olabilmeyi seçer miydim? Bazen bunu soruyorum kendime; ama, cevap alamıyorum. Çoğu insan, rahat yaşadığını sanır. Yaşamadan, farkında olmadan ölüp giderler aslında. İyi yük taşırlar yeri geldiğinde ve hak vermezler bilmedikleri için. Ben suyun içindeyim diyen bir balığa hangi balık hak verir?
Sayfa 88
Kalbi kırılmış bir insan gibi devriliverdi üzerime.
Sayfa 71
Bir tek zavallı sen misin, yaşamayı beceremeyen bir tek sen misin bu akıl almaz düzende?
Sayfa 69
İnsan, çiftçilerin en kötüsüdür dostum; bir türlü anlamaz tohumlardan. Pişmanlık tohumları ekip durur geleceğin tarlasına. Belki de yazgımız budur; gerçekleri pişman olarak öğrenmek; ama, söylesene bu yazgı ağır değil midir?
Sayfa 38
Bazen uçurumlardan atlayacak kadar cesur olabilmelidir insan. Nereden bilebilirdim beni bekleyen masmavi denizi, düşmeseydim yukarıdan?
Sayfa 27
Hiçbir şeyden emin olmadığın şu dünyada, kendi kurtulmuşluğunun garantisini verebilir miydin?
Sayfa 26
Yalnızlık sancısı
Sancılar... Yine yoklamaya başladı bedenimi yavaş yavaş. Yalnızlığın sancıları bütün bunlar. Bu düğümler onun elini gösteriyor bana. Düğüm atma konusunda ustadır çaresiz bedenlere. Bir düğüm tamamlanmadan diğeri onun üstüne yığılıyor ansızın. Bir dağın üzerinde olmak gibidir yalnızlık. Yüksekte dururken bir taraftan da ellerini ovuşturursun soğuktan.
Sayfa 25
Doğruları göremeyecek kadar beceriksizse bir insan, sadece yanlışları çıkarmayı düşünmelidir hayatından.
Sayfa 24
Bilmek, insanı mutsuz biri yapar
Bilmek, insanı mutsuz biri yapar; bunu söylerim ben. İnsanlar arasında değilsindir artık öğrendiğini zannettiğin zaman. Boş gözlerle sana bakıp durur herkes. Çok garip, tutuk, sosyalleşmesini tamamlayamamış biri olarak yorum yaparlar hakkında. Bu durumun insan üzerindeki çekingenlikten ya da saflıktan kaynaklandığını zannedip avunurlar. Yanıldıklarını bildiğin için gülümsersin sadece; ama, onlar hala öyle sanırlar. Bilmek, en azından bildiğini düşünmek ayrı düşürür seni insanlardan. Başkaları gibi yürümemeye başlar ayakların. Bazen dizlerinin titrediğini hissedersin önündeki uzun yolu adımlarken. Bir toprağa bir boşluğa basmaya başlamışsan bunu ancak anlarsın.
Sayfa 22
Terk etmeseydim yerimi yurdumu, tanımadığım karanlık sokaklarda yürümeseydi ayaklarım, kendime nasıl olur da katlanırdım?
Sayfa 21
Yoluna nelerin çıkacağını asla tahmin edemezsin yürümeye devam etmedikçe.
Sayfa 21
Herkesin suyu, kaynağından temiz çıkar da sonraları yol üstü akıntılarının durağı olur. Kirlenmeden kalabilmek ne kadar da zor.
Sayfa 19
Eli açık bir annedir karanlık. Işıktan saklanmaya çalışanlar, cirit oynar üstünde.
Sayfa 17