Pembe ve Mavinin Ötesinde Ebeveynlik
Christia Spears BrownPembe ve Mavinin Ötesinde Ebeveynlik Gönderileri
Pembe ve Mavinin Ötesinde Ebeveynlik kitaplarını, Pembe ve Mavinin Ötesinde Ebeveynlik sözleri ve alıntılarını, Pembe ve Mavinin Ötesinde Ebeveynlik yazarlarını, Pembe ve Mavinin Ötesinde Ebeveynlik yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir toplu analiz çalışması insanların ne kadar gülümsediklerini incelemiş.Sonuçlarda, çocukların gülümsemesinde herhangi bir cinsiyet farklılığı görülmememiştir.Ergenlin yıllarına giriş yaptıklarında cinsiyet farklılığı baş gösteriyor.Tahmin etmiş olabilirsiniz, ortalama olarak kadınlar erkeklerden daha sık gülümsüyor..
Çok yaygın bir klişeye göre kadınlar daha konuşlandır...
(Oysa)
Kız ve erkek konuşma üslubunda bazı farklar var.Kızlar, erkeklerden daha sık yakınlık konuşması yapar(övgüde bulunur...yorumlar..) Erkekler ise daha çok girişken konuşmalar yapıyor (bilgi, tavsiye vermek, eleştirmek)
Yani kızlar ve erkekler be kadar konuştuklarını değil kelimeleri hangi sebepten kullandıklarında farklılaşıyor.
İnsanları neden gruplandırırız?
Beyinlerimiz en çok her şey uyum içindeyken mutlu olur...İnsanların istedikleri gibi davranması ve bizim bunu öngöremememiz gibi uyumsuzluklarla dolu bu dünyada uyum sağlamak amacıyla karşılaştığımız bilginin önceden sahip olduğumuz düşünceyle uyuşması için çeşitli türlerde zihinsel numaralara başvururuz. Zihinsel oyun odamızın güzelce düzenlenmiş olmasını isteriz, bir kere düzenledikten sonra aynı işlemi tekrarlamak zorunda kalmak hoşumuza gitmez.
Çocuklar bir fark görürse, farkın önemini tartmak için uzmanlara (biz yetişkinlere) başvururlar...
Konu cinsiyet olduğunda çocuklar farkı görüyor ve yetişkin onu anlamlı bir hâle getiriyor.Çocuklar grubu görüyor.Bebeklerin kafasına kurdela takarak bunun gerçekleşmesini kesin hâle getiriyoruz.Ayrıca dünya konusunda uzman olan ebeveynleri bu grubu etiketliyor.Cinsiyetin üzerine neon renkte,yanıp sönen bir ok çıkartıp "Dikkat dikkat! Burada bilmeniz gereken bir şey var!" Yazıyoruz.... Çocuklarımızın dikkatini öğrenmelerini istediğimiz şeye yönlendiriyor, onu etiketliyor ve tekrar ediyoruz.Tahmin edin ne oluyor? Öğreniyorlar.
Çocuklar "Tüm erkekler sporu sever." inanışına sahipse ki cinsiyetin etiketlendiği bir sınıfta...spordan haz etmeyen veya top fırlatamayan(daha beteri"kız gibi fırlatan") bir çocuk için hayat kim bilir ne hâle gelecektir..
Çalışmaların gösterdiği kadarıyla diğer çocuklar onunla alay edecek ve özgüveni yara alacak.Yanlış hiçbir şey yapmamasına rağmen, akranları erkeklerin ve kızların belirli bir şekilde davranması gerektiğini düşündüğünden, kötü muameleye maruz kalacak.
Çocuklar sadece kasıtlı olarak verdiğimiz iletilere kulak verseydi, ebeveynlik yapmak çok kolay olurdu.
Kızlar pembe giymeyi, erkekler ise mavi giymeyi bıraksa dünya yok mu olur?
Konudan bağımsız olsun olmasın cinsiyetin altını çiziyor, onu etiketliyor, sınıflıyor ve onun üzerinden kararlar alıp yargılarda bulunuyoruz.
Sıradan bir ebeveynin alışveriş sırasında cinsiyetin etkisi altında kalmaktan kaçınması kolay değil... İnternet üzerinden Maya'nın istediği oyuncak marangoz tezgahını almak için "erkek çocuk oyuncakları" bağlantısına tıklamak durumunda kaldığımı hatırlıyorum.
...Aklımdan çoğu anne-babanın bunu yapmayacağı düşüncesi geçmişti.
Bu kitap, gelişimsel psikolog olarak bildiklerimle, toplumumuz içerisinde çocuk yetiştirmeye çalışırken yaşadıklarım arasında köprü vazifesi görüyor.
...Belgeselde küçük bir kız çocuğu Beauty and Beast'ten( güzel ve çirkin) ne öğrendiği sorulduğunda masumca, erkek arkadaşına, kabalaşsa bile iyi davranması gerektiğini söylüyor!