Perişey Gönderileri
Perişey kitaplarını, Perişey sözleri ve alıntılarını, Perişey yazarlarını, Perişey yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ben/im
Benim geceyi söndüren
sonsuz parmaklı büyücü,
bulutların arasından şehre
güneşi dağıtan benim.
Sabahın mor kıvılcımını,
piyanodaki son at,
dalga ve dalgakıran benim.
Mektup benim, zarf ben,
benim yelkene dolan hava,
yelken, yelkende parçalanan
martı ve hallaç benim.
Benim bu ayna, bu suret-
Bu yüz: Benim.
Karanlığın sonuna gittim ben.
Orada pencereler dilsiz
kapılar sürgülüyken bağırdım:
Yankı dönüp geldi ve vurdu
yüzüme: Çöktüysem,tortu,dibime-
kimse sallamasın artık.
Sayfa 139Kitabı okudu
Gecenin örttüğü gerçekler de açığa çıkmamış özel gün müdür .Bazen sorular da kıvrılıp suskun bir ağızda uyuyakalır.
Sayfa 43Kitabı okudu
her şey birbirini bütünleyen parçaların bir başlarınayken yaşadıkları sıradan, anlamsız, yorgun varoluş biçimlerinde - kurguda atılan enstantaneler olarak yansıyordu gözünün dibindeki perdeye
anlayamıyordu: neden boşlukta bir yükselip bir alçalarak yeniden bozulacak bir denge aramakla geçiyordu vakitleri?
başka birinin yazdığı senaryoda oynamak istemedim ben.
kendimizi ayırmak için topluyorduk antikaları ve egzotik nesneleri. "ama" diyordu: "seyrek de olsalar, bir benzerleri bana benzemeyen birinde yaşayıp gidiyordur ya - bu soğutmaya yetiyor onlardan beni." kendisine benzeyen biri olmadığına inanmıştı bir kez, geri dönemezdi.
paylaşılmaz olanı istiyordu demek. öyle bir şey, öyle bir insan ki: geçmişi ve geleceği bulunmasın - bir tek şimdiye ayarlı bir şimdiyi göstersin durmuş saatı. oysa durmuş bir saat bile…
verdiği her işaret hayatında birikmiş büyük bir imgeyi söküp atıyordu ondan.
unutacak mıyım bu beldeyi de, gün günden kopup giderken?
nereden geliyor olabilir ki bu ışık
bendeki karanlık nereye
belki biraz da küstâh bir yolculuktu
bu dokunulmamış çehre.
geçmişten gelip geleceğe uzatıyor kıl kadar ince boynunu
Sayfa 155
Vazgeçmiştim kelimelerimden, dönüp buldular
beni…
Sayfa 120
Nereden geliyor böyle bu rüzgâr,
nereye gidiyor önüme çıkan dimdik yokuş -
arkamda onca pusu, şiddet ve keskin kış,
biri kahve sürmüş ocağa iyice uzakta,
koku aradığım koku olmalı,
bir zakkuma uzanıyor kararlı elim,
kan aradığım kan.
Sayfa 114
herhangi bir kesinlik taşımadıkları, tam tersine alabildiğine çelişik kılındıkları da ortada.
Sayfa 98