Peygamber'in Aynaları
A. Ali UralPeygamber'in Aynaları Gönderileri
Peygamber'in Aynaları kitaplarını, Peygamber'in Aynaları sözleri ve alıntılarını, Peygamber'in Aynaları yazarlarını, Peygamber'in Aynaları yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Bir müminin kalbi serçenin kalbine benzer ;
daima bir telaş ve değişim içindedir."
“Bir müminin kalbi serçenin kalbine benzer; daima bir telaş ve değişim içindedir,”
Hiçbir ölüm Son Peygamber’in ölümü kadar boşluk bırakmadı bu dünyada. Hiçbir ayrılık, yalnızlığı bu kadar büyütmedi.
Sayfa 45Kitabı okudu
"Bir mü'minin kalbi serçenin kalbine benzer; daima bir telaş ve değişim içindedir."
Sayfa 110Kitabı okudu
"Sen iyi bir adamsın, salihsin, benden sonra çeşitli imtihan ve belalar gelecek sana!" demişti. Nasıl mı karşılık vermişti Ebû Zer? Kulak verelim muhteşem cevabına: "Merhabalar. Hoş gelsin, safalar getirsin Allah'ın izniyle!"
Sayfa 202Kitabı okudu
İki kez Habeşistan'a hicret etti; zira değişmemiş- ti Mekke. Yumuşamamıştı siyah kayalar. Fakat güven- de olmak da neydi Habeşistan'da, Mekke'deyken Pey- gamber! Sonunda dayanamayıp döndü yurduna. Burada sözü Hz. Ali'nin dudaklarına bırakalım: "Resûlullah ile oturuyorduk. Bu sırada Mus'ab b. Umeyr geldi. Yamalı bir elbise vardı üzerinde. Bu manzara karşısında gözyaşları hücum etti mübarek gözlerine Resûlullah'ın ve dilinden şu kelimeler döküldü: 'Kalbini yüce Allah'ın aydınlattığı şu adama bakın! Anne ve babası en iyi yiyecekleri ve içecekleri sunuyordu ona. O Allah için her şeyi terk etti. Allah ve Resûlü'nün sevgisidir onu bu hâle getiren!'
Sayfa 196Kitabı okudu
Ebû Eyyûb'u her savaşta en ön safta görenler, "Neden kendini gazalara adadın?" diye soruyorlar da Mihmandar-ı Nebî, "Ben Kur'ân-ı Kerîm'de 'Her halinizde gaza ve muharebeden geri kalmayınız!' ilahî fermanını okuduktan sonra benim için gazayı terk etmek imkânı kalmamıştır," diye fısıldıyor kulaklarına.
Sayfa 191Kitabı okudu
Utarid adlı müşrik şair vahye dil uzatınca Hz. Peygamber, Hassan b. Sâbit'e dönüp, "Haydi bunun konuşmasına karşılık ver!" buyurmuş, Hassan orada bulunanlara unutulmaz bir konuşma yaparak söz ehlini hayrete düşürmüş, gelen heyetten Akra b. Habis'in, "Vallahi bu kişiye (Hz. Peygamber'e), bizim bilmediği- miz bir yerden yardım gelmektedir. Bu durumda onun da şairinin de bizim şairimize üstün gelmesi kaçınılmazdır," diyerek Müslüman olmuş, orada bulunan Temimoğulları heyeti de peşinden İslam'ı kabul etmişti.
Hz. Peygamber'in, "Ey Hassan, müşriklerin, kafirlerin yüz karalarını ortaya koy! Cebrail seninledir. Ashabımın silahla savaştığı gibi sen de dilinle savaş!"
Sayfa 146Kitabı okudu
Peygamber var, Kur'ân'la teselli ediyor onu: "Biz, insana, ana-babasına iyilik etmesini emrettik. Şayet onlar seni, hakkında hiçbir bilgin olmayan şeyi bana ortak koşman için zorlarlarsa, bu takdirde onlara itaat etme. Dönüşünüz ancak bana olacaktır ve ben yapmakta olduklarınızı size haber vereceğim.”
Sayfa 103Kitabı okudu
Şahsiyet İslam'la yoğrulsun bir kez, Şam da tes- lim olur inanca Kudüs de. Ebû Ubeyde b. el-Cerrah Kudüs'ü kuşatır da "Lebbeyk" demez mi Kudüs. Ba- rış anlaşmasını Hz. Ömer'in imzalamasını talep etmez mi Ebû Ubeyde'den. Şam'ı kaybetmeyi hazmedeme- yen Rumlar şehre yeni ordularla yüklense de her defa- sında ümmetin Hakkıyla Emin Adamı'na koşmaz mı Şam. Hep bir hareket, hep bir telaş, hep bir yenilik. "Bir müminin kalbi serçenin kalbine benzer; daima bir telaş ve değişim içindedir," diye anlatıyordu bu hâli Ebû Ubeyde.
Sayfa 99Kitabı okudu
Hz. Peygamber öyle bir aynaydı ki ashabı için, dıştan nasıl görünürlerse görünsünler hakikatleri yansı- yordu orada. Huzurunda Kur'ân okunan bir gün kârinin sesi ve okuyuşu o kadar etkileyiciydi ki Abdurrahman b. Avf dışında herkesin gözleri doldu. Kıraat tamamlandıktan sonra şöyle yansıdı hakikat Hz. Peygamber’in aynasında: "Abdurrahman b. Avf'ın gözü ağlamıyorsa da kalbi ağlıyor. "
Sayfa 90Kitabı okudu
Savaş rüzgârları hafiflediğinde yanına gelişini seyrekleştiren Abdurrahman b. Avf'a, "Seni benden geri bırakan nedir?" diye sordu da Resûlullah, bir söz ve bir eylemle cevapladı bu soruyu İbn Avf: Söz: "Malımın çokluğu sebebiyle hesaplar meşgul ediyor beni." Eylem: "Mısır'dan gelen şu yüz deveyi Medine'nin dul ve yetimlerine bağışlıyorum."
Sayfa 90Kitabı okudu
"Olup bitenleri görüyorsunuz. Dünyanın rengi değişti; tamamen erdemden yoksun hâle geldi. İyilikle- rin tortusu kaldı yalnız. Görmüyor musunuz! Hak ve doğru, yerin altına gönderildi. Bilerek batıl işler peşine düştü insanlar. Kötü gidişi önleyecek kimse kalmadı. Zaman, her müminin Allah için hakkı savunma zama- nıdır. Şehit olmak istiyorum. Zalimlerle bir arada yaşa- mak da zulüm değil mi!"
Hz. Hüseyin'in mübarek başının nereye defne- dildiğini hâlâ tartışıyor Müslümanlar. Medine'de Bakî Mezarlığı'na, Necef'te babasının yanına, Kûfe dışında bir yere, Kerbelâa'da cesedinin konulduğu kabre, Di- maşk'ta bilinmeyen bir yere, Rakka'ya, hatta Kahi- re'ye... Hayır, hayır; doğrusu, Hz. Hüseyin'in mübarek başının mezhebi ve meşrebi ne olursa olsun bütün Müslümanların omuzlarının üstünde olduğudur.
Sayfa 87Kitabı okudu
Yanlışı güzel bir üslupla düzeltmeyi çocukluğunda öğrenmişti Hz. Hüseyin. Doğrusunu yaparak yanlışını kendine buldurmaktı ağabeyi Hasan'la metotları. Bir ihtiyarın yanlış abdest aldığını görmüş, yaşlı olduğu için, "Böyle abdest sahih olmaz," demek yerine yanına giderek, "Efendim! Birbirimizden daha iyi abdest aldığımızı söylüyoruz. Abdest alırsak hangimizin haklı olduğunu bize bildirir mi siniz?" demişlerdi. Önce Hz. Hasan, sonra Hz. Hüseyin güzelce abdest aldı. Aynıydı hareketleri. İhtiyar, dikkatle bakmış ve sonra, "Evlatlarım! Aldığınız abdestin birbirinden farkı yok. Meğer ben abdesti eksik alıyormuşum," demişti.
Sayfa 85Kitabı okudu
Âşıktı Efendimiz'e ve O'nun sözlerine! O'ndan bir hadis duymak, O'ndan bir hadis aktarmak hayatın bütün meşgalelerinden önemliydi. Bir gün tam saçlarını yıkayacağı sırada Hz. Peygamber'in sesini işitti. Kâinatın Efendisi minbere çıkmış sesleniyordu müminlere, "Ey insanlar!" diye. Bu iki kelimeyi duyar duymaz sarsıldı Ummu Seleme. Elindekileri bir tarafa atıp camiye doğru koşmaya başladı. Bir yandan koşuyor, bir yandan da şöyle söylüyordu: "Biz insan değil miyiz!"
Sayfa 69Kitabı okudu