Allahım ben bunu(Hz. Hasan'ı) seviyorum. Sende onu sev, onu seveni de sev.
Kim Hasan ve Hüseyini severse beni de sevmiş demektir. Onları sevmeyen, nefret eden de beni sevmemiş, benden nefret etmiş (beni kızdırmış) olur.
(Hadis-i Şerif)
Bu yolculuk onları o derece memnun etmiştir ki, Hz Hüseyin'in iki kızı: Fatıma ve Sükeyna bir olmuşlar, şama hediye göndermişlerdi. Yezid bu inceliğin altında Kalmadı, gelen hediyeleri, yanlarına daha başka hediyeleri koyarak geri gönderdi.
(Hz. Aişe) Daha önceleri bu odada iken zaman zaman başını açmakta mahzur görmeyen annemiz, Hz. Ömerinde aynı odada defnedilmesi üzerine bir daha başınıda açamamıştı.
Sevgili peygamberimizin gözlerinin nuru Hüseyin varken Yezid gibi seviyesiz, şahsiyetsiz, içki müptelası, dini değerlere yabancı, aşağılık bir kişiye "Müminlerin Emiri" diye bakmayı ve baş eğmeyi kendilerine yediremiyorlardı.