Şiir sanatı, sadece ya doğuştan yetenekli ya da coşup kendinden geçebilen kişilerin işidir; birinciler kolayca biçim değiştirebilir, ikincilerse kendilerinin dışına çıkabilirler.
tragedya, destanın içerdiği her şeyi içerir (isterse destan ölçüsüne bile başvurabilir) ve bunlara –ki bu da küçümsenecek bir şey değil- insanların en çok hoşuna giden iki şeyi, müziği ve gösteriyi ekler.