Nilgün Toker Kılınç'ın bu kitabı ilk baskıyı 2012 yılında yapmıştı Birikim yayınlarından. Politikanın etiği ve sorumluluğu üzerine farklı konular üzerine yazılmış, güncelliğini koruyan bir kitap. Arendt etkisini sıkça görüyorsunuz kitapta.
Aradan geçen 10 yılda ülkede o kadar çok olay yaşandı ki; bugün tekrar yazılsa acaba Nilgün hanım hangi konulardan bahsederdi. Özellikle ülkenin iç siyasettindeki değişim, asker-devlet ilişkisi, AKP'nin otoriterleşmesi, demokrasinin tiranlaşması gibi konulara o günlerde değinilmesi ilgimi çekti.
Entelektüel kavramına ve entelektüel'in sorumluluklarına dair bir bölüm ayrılmış. Özellikle Emile Zola, Sartre, Said ve Bourdieu örnekleri ile aydınların Politika üzerindeki etkisini ve sorumluluklarına değinilen bölüm bugün Türkiye'nin yaşadığı en büyük eksikliği gözler önüne seriyor. Sartre Fransa'nın Cezayir işgaline karşı gelmiş, kamuoyuna çağrıda bulunmuş, Fransız halkını uyarıp eleştirmiştir. Edward Said, Filistinlilerin sesi olmuş, intifadaya katılmış ve İsrail zulmüne karşı gelmiştir. Ve Pierre Bourdieu işçilerle beraber mücadele etmiş, grev çadırına oturmuştur.
En nihayetinde kitapta okuyucuya verilmek istenen vurucu mesaj şu olsa gerek: "Dünyanın gidişatına müdahil olma istemi anlamında insanlar her geçen gün isteğini ve umudunu kaybediyor. Politika çözüm üretmek yerine, yeni sorunlar yaratıyor. Ve tüm bu olanlara insanlar kayıtsız kalıyor..."
