Portakal Bahçeleri
Cemal ŞakarPortakal Bahçeleri Gönderileri
Portakal Bahçeleri kitaplarını, Portakal Bahçeleri sözleri ve alıntılarını, Portakal Bahçeleri yazarlarını, Portakal Bahçeleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Annem hep kalabalıktı. Çocuklar eteklerinde. Büyüyen gözleriyle çocuklar... Yılamazdı, yenilemezdi, kendi içine çekilemezdi, çocuklarının gözleri büyüyordu.
Sen sustukça, sorularım bir karanlığı büyütürdü.
Kelimeler bir bir düşüyordu hafızanın kör karanlıklarına.
Bir genişlik, bir genişlik kaplasa içimi;
İçime bütün kamplar sığsa, bütün muhacirler, bütün hicretler;
Evimiz, köyümüz, şehrimiz, ülkemiz, bütün dünya;
Ve sonra bütün aydınlıklar...
OLMAZ MI?
Hayat işte! Topraksız başlamayan, topraksız sürmeyen... Bir avuç da olsa; yabancı da olsa... Ne ki! Bir avuç toprak hepitopu...
Mavi: şimdiye kadar deniz görmemiş insanların; yeryüzünün genişliğine, Allah'ın yeryüzünde yeni yollar açacağına inanmalarının simgesi...
İki tepe arasında çaresizlikle kaygıyla koşuşan anneyi; topuklarıyla çölde tepinen çocuğu; çocuğun topuklarından fışkıran suyu görünce yüzü aydınlandı Ebubekir'in. Gözlerine bir umut yerleşti.
Bir yakarış, bir güvercin, bir ankebut, yeryüzündeki en zayıf ev şimdi burasıydı. Gece ağırlaştı, karanlık koyuldu ve bir ağırlık olarak çöktü üzerlerine...