Yıllar önce kapağının ilgimi çekmesi sonucu aldığım, keyifle okuduğum bir roman. Fransa'dan gelen ve tercümanlık yapmak isteyen ismini unuttuğum karakter, iş görüşmesi için gittiği patronundan hoşlanmaya başlar. Tabi patron da ondan. Klişe bir kurgu değil, alışılmışın aksine holding patronuna aşık olan masum kız yok burada. Sonrasında öğrendiğimiz üzere bu patron aslında evli ve çocuğu olan bir adammış. İleri gitmiyorlar. Adamın karısıyla arası bozuk ama sonradan düzeliyor. Bu kızdan da patronun kardeşi hoşlanıyor ve karşılık alamıyor arkadaş olarak görüyor kız onu. Ama bunlar patrondan bağımsız bir şekilde tanışıyor hatta hiç öğrenemiyor onun kardeşi olduğunu. Aslında bu hikayede yanan bu kız oluyor. Sonunda yalnız kalan... Bir başka kız daha var, bu da küçük bir evde annesiyle yaşayan kız. O da okul harçlığı için patronumuzun engelli oğlu Can'a bakmak üzere Büyükada'ya gidiyor. Patronun kardeşi ile de orada tanışıyor. Kardeş Bey (isimler unutulsa da olaylar unutulmuyor) diğer kızı unutuyor ve Bakıcı Kız ile birbirini seviyor. Portakal Yokuşu'nda bakıcı kıza aşkını ilan ederken kız sokağa bakıp ileride çocuklarına anlatmak üzere buranın neresi olduğuna bakıyor ve Portakal Yokuşu tabelasını görüyor. Etkisi altında kalmışım ki unutmamışım, tavsiye ediyorum günümüz ergen aşkları yok. Gayet olgun insanlar.
