Postmodernizmin Yanılsamaları
Terry EagletonSözler ve Alıntılar
Postmodernizm,bir çağ değişikliği yaratan bu değişimi ‘’yüksek’’ kültür ile ‘’popüler ‘’ kültür arasındaki sınırların yanı sıra sanat ile günlük yaşam arasındaki sınırları da bulanıklaştıran derinlikten yoksun,merkezsiz,temelsiz,özdönüşümsel,oyuncul,
türevsel,eklektik,çoğulcu bir sanatta az ya da çok yansıtan bir kültürel üsluptur.
Bugün feminizm ve etniklik, gerçeklikte karşı karşıya kaldığımız en yaşamsal politik mücadelelerin bazılarını zihinlerde uyandıran birer alamet işlevi gördüğü için popülerdir. Buna ilaveten, ille anti- kapitalist olmaları gerekmediğinden ve dolayısıyla posl-radikal bir çağa cuk oturduklarından popülerdir feminizm ve etniklik.
Sayfa 39Kitabı okudu
Bilmeye ihtiyaç duymayacak kadar imtiyazlı olanların, yani, akla yatkın ölçüde doğru bir bilgilenmeden politik olarak herhangi bir beklentisi olmayanların, kararlaştırılamazlığın erdemlerini ilan etmekle kaybedecek pek bir şeyleri yoktur.
Sayfa 19 - Ayrıntı Yayınları, 2011.Kitabı okudu
Bu kadar basit.
"Norm", "Yasa", "otorite", "iktidar" gibi sözcükler postmodernizmin kolektif bilincinde her nasılsa meşum bir yankı yapar. Ama iktidar ve otorite üstün şeylerdir elbette; tüm sorun bunlara kimlerin, hangi koşullar altında ve hangi amaçlar için sahip olduğudur. Sefalete son verme iktidarı alay edilesi değil alkış tutulası bir iktidardır ve sefalete mutlak olarak son verme iktidarı mutlak olarak alkış tutulacak bir iktidardır. Normativite eğer cinsel deli gömleği anlamına geliyorsa kınanacak, ama sözgelimi işçilerin belli koşullar altında emeklerini geri çekme hakkına sahip olmasını sağlayan rutin anlaşma anlamına geliyorsa savunulacaktır.
Sayfa 83 - Ayrıntı Yayınları, 2011.Kitabı okudu
Özgürlüğün gerçekleştirilebileceğine inanacak kadar saf olanların toyluğu ne kadar küçümsenirse küçümsensin,özgürlük düşünden vazgeçilmeyecektir.
1960'ların sonları ve 1970'lerin başlarında gerçekleşen politik mayalanmadan dolaylı yollarla ortaya çıkan post-yapısalcılık, tövbekár bir militanin yurtdışına çıktıktan sonra yavaş yavaş depolitikleşmesi gibi, başka şeylerin yanı sıra, kaldırımları sökerek sokakları dümdüz etmiş olan bir politik kültürün söylem düzeyinde canlı tutulmasına yaradı. Ayrıca, post-yapısalcılık, başka türlü bir yıkıcılığın elde hazır görüldüğü bir çağda bu politik eneriinin büyük kısmina zorla el koyup yücelterek, ‘gösteren'e yöneltmeyi başardı. Öznelliğin dili, politik eylem ve örgütlenme konusundaki sorunları hem kapı dışarı etti hem de artırdı.
Sayfa 44 - Ayrıntı Yayınları, 2011.Kitabı okudu
Totalitelerin daima homojen olduklarını varsaymak için bir neden yok; ama yerküre aslında gitgide kasvetli bir kendi kendiyle özdeşliğe doğru yol alıyorsa eğer, bunun sol politika teorisyenlerinin paranoyasından ziyade ulusaşırı kapitalizmin işleyiş biçimleri ve peşi sıra getirdiği kültürel biçimlerle bir alakası var.
Sayfa 27 - Ayrıntı Yayınları, 2011.Kitabı okudu