"Aşırı sinirli oluşu, insanlara eziyet etmekten duyduğu zevkte, sevdiği insanları bile hoş görmemesinde ve bir yazar olarak okurlarına karşı yaklaşımında kendilerini belli eden pek çok sado-mazoist nitelik kişiliğinde kalmıştır. Buna göre Dostoyevski, küçük şeylerde başkalarına, büyük şeylerde kendisine karşı sadist, daha doğrusu mazoşistti, yani en sakin, en iyi, en yardımsever bir insan."