Yolculuk uzadıkça yani yaşımız ilerledikçe daha iyi tanımaya başlarız kendimizi. Sonra hayatımızdaki diğer insanlara çok da ihtiyacımız olmadığını anlarız. Elbette onları sevmeye devam ederiz ancak artık onlara bağlı ya da bağımlı olmaktan sıyrılırız. Buna büyümek denilse de ben bu tabiri pek desteklemiyorum. Adı farkındalıktır. Kendi benliğinin farkında olan insan, tüm dünyaya duyarlıdır ama bir o kadar da umursamazdır artık.