Türkiye İşçi Sınıfı tarihinin 1946 yılına kadar olan önemli olaylarını, işçi sınıfının verdiği mücadeleleri ve bunun sonunda elde ettiği hakları bundan önceki I. broşürümüzde anlatmıştık. Şimdi, 1946 sonrası ekonomik ve siyasal gelişmeleri özetledikten sonra, "grev hakkı"nın yasalaştığı 1961 yılına kadar süren işçi sınıfı mücadelesini, yine resimli olarak anlatmaya çalışacağız. 1946 yılında, ülkenin bütün güçlerinin desteği ile Kurtuluş Savaşımızı başarıya ulaştıran yüksek devlet memurları kadrosunun tek partili yönetimi, 23 yıllık iktidarlarının sonlarına gelmişti. Bu iktidarın ekonomik anlayışı devletçilikti. İkinci dünya savaşı bitiminde, dünyada yaygınlık ve etkinlik kazanan demokratik güçler ve demokrasi düşüncesi, bu tek parti iktidarını siyasal yönden çok partili demokratik düzene doğru zorlarken, buna bağlı olarak tek parti ideolojisi devletçilik de, batı kapitalizminin ideolojisi olan özel teşebbüsçülük doğrultusunda zorlanıyordu. Bu oluşumda içerde de, 23 yıllık yüksek devlet memurlarının tek partili yönetimine karşı, köylü kesim ve bir kısım aydınlarca da kuvvetle desteklenen demokrasi düşüncesi, görünürdeki en belirgin iktidar adayı olabilecek sınıfın, o gün için toprak sahiplerinin, partileşerek iktidara gelmelerini kolaylaştırdı. Bu partinin adı da zaten Demokrat Parti olmuştu. Bir anlamda çok partili demokrasiyi ve özel teşebbüsçü ekonomiyi savunan yeni iktidar, başaracağını söylediği "görülmemiş kalkınma", "nurlu ufuklar", "her mahallede bir milyoner" yaratabilmek uğruna gereken sermayeyi bulmak zorundaydı. Savaş yıllarında palazlanan "harp zenginleri"nin vurgunlarla, karaborsa ve devlet ihaleleri ile elde ettiği sermaye ise yeterli değildi...
