Bir şeyi beklemenin güzelliğini öğrendim. Yaşanan en güzel şey bile bekleme sürecinin değerine ulaşamıyor bence. Çünkü heyecan dolu bir eylem olan beklemenin büyülü bir güzelliği vardır...
Sen benim en yüksek uçurumdan düşerken, tutunma ihtimalim olduğu halde kırılırsın korkusuyla tutunmayıp düşmeyi göze aldığım daldın. Bak ben düştüm, dağıldım. Kemiklerim paramparça. Artık seni kim kırarsa kırsın, adım değsin aklına…
"...sen güldün ve bir daha kimse gülmedi o andan itibaren. Çünkü sen gülüyorduysan insanların yaptığı eylemin adı farklı ve gülmek yalnız sana münhasır olmalıydı. "