Roman ve Hayat
M. Fatih AndıRoman ve Hayat Sözleri ve Alıntıları
Roman ve Hayat sözleri ve alıntılarını, Roman ve Hayat kitap alıntılarını, Roman ve Hayat en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Her ürün, kendisini üreten ideolojiyi yeniden üretir.
Sayfa 31
Her roman, farklı gözlerle görülen hayatın, farklı kalemlerden yeniden yorumlanışı demektir. Her romancı, kaçınılmaz olarak, kendi idrak edebildiği, farkına varabildiği ve kuşatabildiği hayatı eserine taşıyabilir. Hayatın bu şekilde "hayatlar"a dönüşmesi, okuyucunun hayatında da okunarak edinilen "hayatlar"ın zenginliğinin, birikiminin ve deneyimlerinin mevcut hale gelmesi manasını taşır. Bu değişmedir, başkalaşmadır.
Sayfa 8
... bir yazarın yarattığı her şey gerçektir.
Sayfa 13 - HatKitabı okudu
Mehmed Salâhî gibi diyorum ki: " Bu kitabın mükemmeliyetini iddia edemem. Çünkü âciz bir kalemin mahsûlü de elbette nâkıs ve nâçiz olur.
Sayfa 10 - HatKitabı okudu
1940 'ların popüler romanları
1940' lı yıllarda yapılan kapsamlı bir okur anketinden...
"Edebi eserlerden hangileri daha fazla okunuyor?" sorusuna okur ve yayıncıların verdiği cevaplar...
Adı geçen yayıncıların hepsi, en çok satan roman olarak, Halide Edib'in o günlerde, hemen birkaç ay evvel CHP Roman Armağanı'nı da kazanmış olan
Sinekli Bakkal'ını zikrederler ve fakat
ardından sıraladıkları listede Reşat Nuri'nin Akşam Güneşi, Refik Halid'in Yezid'in Kızı, Sürgün, İstanbul'un Bir Yüzü, Çete romanları, Aka Gündüz'ün Dikmen Yıldızı, Bu Toprağın Kızları ve Üvey Ana'sı, Kerime Nadir'in Hıçkırık'ı, Mükerrem Kâmil Su'nun Istıranca Eteklerinde, Sus Uyanmasın, Bu Kalp Duracak, Dinmez Ağrı, Çırpınan Sular adlı romanları ve eserlerinin adları verilmeden Peyami Safa, Esat Mahmut Karakurt, Mahmut Yesari isimleri yer alır. Dikkat edilirse verilen bu roman ve romancı isimlerinin bir kısmı, Türk edebiyatında bütün romanlarıyla popüler bir çizgiyi sürdürmüş ve bu doğrultuda onlarca romana imza atmışlardır.
Sayfa 89 - KetebeKitabı okudu
Roman ve gerçeklik
Rivayet olunur ki, Balzac, romanlarında hayat hikâyelerini anlattığı kahramanların, gerçek hayatta gerçekten yaşadıklarına kendisi de inanırmış zaman zaman. Ağır bir hastalığın pençesinde yattığı günlerinde, romanlarından birinde çizdiği bir doktor kahramanı başucuna isteyip durmuş. "Kurtarırsa, beni o kurtarır." diyormuş sürekli olarak.
Ve yine rivayet olunur ki arkadaşları Balzac'ın sık sık nükseden bu türden saplantılarıyla alay etmek için, bir gün de çalışma odasına birdenbire girerek, romanlarında anlattığı bir kontesin kendisini ziyarete geldiğini söylemişler. Balzac hemen toparlanmış ve olanca ciddiyeti ve nezaketi ile "Buyursun!" demiş.
Sayfa 131 - KetebeKitabı okudu
Neden en çok roman türü?
Okuyucu kitlesinin söz konusu talebi neticesinde, belki de bütün edebi türler içinde en fazla piyasaya dönük olanı, parayla ilişkisi en sıcak ve ticaret metaı olmaya en yatkın olanı, yani içinde oluşarak geldiği toplumun kriterlerini ve niteliklerini en fazla yüklenen bir edebi tür olanı diye de görebileceğimiz romanın bizde de kısa sürede bir arz-talep mekanizmasını kurduğunu,
teknolojik olarak modernleşen, Batı tarzı bir altyapıyı istediğini ve basım, yayım ve dağıtım ağları içerisinde hemencecik bir ticari faaliyet alanını beslemeye başladığını görmemiz zor değildir. Roman okuru etkilemiştir, okur bu etkilenişleri neticesinde bir talebi büyütmüştür, bu talep ise arzın niteliğini belirlemeye doğru bir yapıyı beslemiştir.
Sayfa 82 - KetebeKitabı okudu
Kadınların roman okuması meselesine gelince, "bu mutlak muzırdır. Çünkü -fennî romanlar istisnâ edildiği hâlde- her romanda bir muhabbet meselesi vardır. Bir âşık... bir muhabbet... bir rakîb... Hep böyle şeyler! Bu hâlde bir kadının vazifesi, hayâl-perverâne yazılmış romanları kütüphanesinden kaldırarak, onların yerine ciddî eserler koymak ve onlardan alacağı lezzetleri zevcinin nâsıyesinde, çocuklarının mâsûmâne tebessümünde aramaktır. "
Bu görüşlerden sonra Mehmed Celal, kendisinin niçin bu ka dar çok roman yazdığı sorusunu soracak olanlara karşı tuhaf bir savunmada bulunur: "Hakikat, her zaman hakîkattir. Ben yine hikâyemi yazarım. Şiirimi söylerim. Fakat bunları mektebde bulunan şübbân ile genç kızların, hattâ kadın nâmina hiçbir kimsenin okumasını arzu etmem."
Ne denir?! Herhalde Mehmed Celal, bu iddiasıyla, yazdıklarının okunmasını istemeyen tek yazar olarak edebiyat tarihimizin istisnalari arasında yer alır.
Sayfa 27 - KetebeKitabı okudu
Roman ve Ahlak
İlk dönem romanlarımızın birçoğunda toplumun ahlaka uygunluk beklentisini tatmine yönelik olarak, yazarlar, yoldan çıkmış, yanlış yaşamış roman
kahramanlarını cezalandırmayı, onlar karşısında "iyi"den yana taraf tutmayı ve romanın sonunda genellikle kahramanlarını bir vesile ile öldürmeyi tercih etmişlerdir. Namık Kemal'in
İntibâh'ı, Mizancı Murad'in Turfanda mı Yoksa Turfa mı? romanı, Nabizade Nazım'ın Zehra'sı vesaire buna birer örnektirler. Yazarların bu romanlarda bilhassa ahlaksız kadına karşı acımasız olduğu gözlenir. Hatta bu tavır daha sonraki yıllarda, mesela Servet-i Fünun romanında bile karşımıza çıkar. Halid Ziya Aşk-ı Memnu'da yaşlı kocasına ihanet eden Bihter'i affetmez, romanın sonunda onu intihar ettirir. Mehmed Rauf Eylül'de her ne kadar bir ihanet vuku bulmamış ve iki âşık evlilik kurumunun kutsallığı anlayışı ile aşklarını
gizlemişlerse de, Suat'la Necib'in yasak aşklarını adeta cezalandırır, geleneksel edebiyatın mesnevilerindeki mum pervane mazmununu tedai ettirecek surette, köşkte çıkardığı yangında iki âşıkı yakar. Çünkü roman boyunca yaşananlar (flört, ihtiras, namahrem bir kadınla halvet, arkadaşının karısına âşık olma vesaire) geleneksel toplum hayatının ve ahlak telakkilerinin hoş görmediği, mahzurlu bulduğu durumlardır.
Sayfa 42 - KetebeKitabı okudu
"Roman, hayatı anlatan tek başarılı kitaptır. Kitaplar, hayatın kendisi değildirler. Onlar, havadaki titreşimler gibidirler. Fakat roman, yaşayan bütün bir insanı harekete geçiren bir titreşimdir ve şiirden, felsefeden, bilimden veya herhangi bir kitaptan çok daha etkilidir."
Sayfa 115 - ŞuleKitabı okudu
Polisiye roman ve can sıkıntısı
Dili ne kadar akıcı, üslubu ne kadar sanatkârâne olursa olsun, kurguda gerilimi sağlayan "bir tel kopup âhenk ebediyyen kesildi" mi bir defa, artık o polisiye romanın okunması sıkıcılaşır. Oysa bütün roman türleri içerisinde can sıkıntısına en “iyi gelen" roman türü olarak öne çıkar polisiye roman. Uyandırdığı heyecan ve mektep kaçkını çocukların sokak aralarında oynadıkları hırsız-polis oyununu evin sakin bir köşesinde sayfalar arasına gömülmüş bir kafanın içinde hayalen oynatma zevkidir herhalde polisiye romanin cazipliğini hazırlayan sebeplerden birisi.
Sayfa 110 - KetebeKitabı okudu
Rivayet olunur ki Ahmed Midhat Efendi, gazetesinde tefrika ettiği bir romanının bir yerinde kahramanlardan birine, diğerinin kafasını parçalamak için bir sandalyeyi kaldırtır ve tam burada romanın hikâye akışını keserek başlar uzun uzun -hangi konuya aitse artık- malumat vermeye. Bu "malumatfüruşluk" ertesi günkü, bir sonraki günkü tefrika bölümlerine de sarkınca bir grup okuyucunun sabrı taşar ve Tercüman-ı Hakikat yazıhanesinin önüne gelerek nümayişe başlarlar: Efendi ya kaldırılan sandalyenin sonra ne olduğunu bir an evvel yazmalıdır yahut gazetesinin taşa tutulmasını göze almalıdır.
Sayfa 58 - KetebeKitabı okudu
"Neredeyse bütün bir XIX. asır boyunca Türk entelektüelinin ve siyasîsinin macerası Batı'ya kaçış yahut Batı'dan kaçış ikilemi içerisine sıkışışmıştır."
Sayfa 80 - ŞuleKitabı okudu
Hayat romanları değil, romanlar hayatı yapıyor!
Sayfa 11Kitabı okudu
Okumak, haberli olmak demektir.