Rübab-ı Şikeste Sözleri ve Alıntıları
Rübab-ı Şikeste sözleri ve alıntılarını, Rübab-ı Şikeste kitap alıntılarını, Rübab-ı Şikeste en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kimseden ümmîd-i feyz etmem, dilenmem perr ü bâl
Kendi cevvim, kendi eflâkimde kendim tâirim
İnhinâ tavk-ı esâretden girândır boynuma
Fikri hür, irfânı hür, vicdânı hür bir şairim...
Tevfik Fikret
Sayfa 34
...
Kimseden ümmid-i feyz etmem, dilenmem perr ü bâl,
Kendi cevvim, kendi eflâkimde kendim tâirim.
...
Sayfa 35 - ÖZGÜR YAYINLARI
Uzak değil, şu küçük zirve-i sefîde kadar
Şu parlayan tepecik yok mu?Âh, bir sarsar
Anîf sadme-i gûlânesiyle bir kuvvet
Dururken öyle habersizce sanki bî-hareket
Alıp götürse bizi...
Sayfa 40
Âh, ey aymazlık, ey kısmetin serâbı
Seni mümkün mü izlememek...
Sayfa 127
Senin Yerinde
Ve kendi güzelliğimi başlardım önce sevmekten,
Bu, ruh için bir hak:
Biraz da kendini sevmek değil midir yaşamak?
Sayfa 605
Geçer her ân-ı zevkı başka bir zevkın hayâliyle;
Zulmün topu var, güllesi var, kal'ası* varsa,
Hakkın da bükülmez kolu, dönmez yüzü vardır;
Göz yumma güneşden, ne kadar nûru kararsa
Sönmez ebedî, her gecenin gündüzü vardır...
*kal'a
(Kol ve yüz burada mecazî anlamdadır.
Allah bizim her vasıflandırdığımız sıfattan münezzehtir)
Bütün bedâyî'-i hilkat görünse bir yerde,
Döner kalır yine çeşmi o hüsn-i esmerde.
O hüsn-i esmere meftûnluğu ezeldendir,
Onun gamıyla Fuzûlî hayâta düşmendir.
(Günümüz Türkcesi:)
Bütün tabiatın güzellikleri gözükse bir yerde,
Gözü yine dönük kalır o esmer güzelinde.
O esmer güzelin aşkı sonsuzluğadır,
Bu yüzden Fuzûli hayata düşmandır.
Her dem sabâh olan güzel günlerin bu leyl (gece)
Akşâmıdır ki eylemez artık sabâha meyl!
Girdâblar açar önüme bir derin serâb...
Müdhiş, memâtdan bile müdhiş bu iktirâb!*
(Dehşet, ölümden bile dehşet bu korkulu hüzün)*
"Kızlarını okutmayan millet, oğullarını manevi öksüzlüğe mahkum etmiştir.."
- Kızlarını okutmayan millet, oğullarını manevî öksüzlüğe mahkûm etmiş demektir; husrânına ağlasın! -
Sayfa 58Kitabı okudu
Hepimiz böyle yaşamaktayız. Ne yazık,
Yürüyen canlı ölüler hâlinde!..
Koşan elbet varır; düşen kalkar;
Kara taştan su damla damla akar,
Birikir, sonra bir gümüş göl olur;
Arayan hakkı en sonunda bulur...
Sayfa 210 - Haluk'un Veda'ı
