Ruh Burkuntularından Hikayeler
Necip Fazıl KısakürekSözler ve Alıntılar
Vicdanımın anatomisini hayâl edercesine...
Hikâyem burada bitse de olur. Zaten bitti. Fakat hikâye olsun, hayat olsun biten, her şeyin devam eden bir sonu olduğunu zannetmek fena değildir.
Bir saniyeden fazla yaşamaya hakkı olmayan sevinç!..
Aynada kendisini bir ân için gördü. Korkunç gözlerle kendisine bakan bu hayâlden kaçmak için, aynaları geride bırakarak koşarcasına uzaklaştı. Aynalar geride ve boş; kendisiyse hayâliyle beraber.
Onların kalpleri de seninki gibi sanıyorsun. Herkes o kadar yumuşak, o kadar şefkat dolu olamaz oysa. Oldukları gibi görmüyorsun insanları, olabilecekleri gibi görüyorsun. Kendinden veriyorsun, veriyorsun. Onlar her şeyini çekip alıncaya ve için bomboş kalıncaya dek.
Biz insanlardan evvel eskidiğimiz halde kaç insan eskitiyoruz?
Fakat nerede o yanık kalp? Kalbinin yerini aradığı zaman, orada, gurur ve sevinç içinde donmuş hissiz bir nasır buldu; ve istikbâle artık emniyetle bakan bir donuklukla bu fikirleri beyninden kovdu.