Rus Edebiyatı Dersleri
Vladimir NabokovRus Edebiyatı Dersleri Sözleri ve Alıntıları
Rus Edebiyatı Dersleri sözleri ve alıntılarını, Rus Edebiyatı Dersleri kitap alıntılarını, Rus Edebiyatı Dersleri en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Nekrasov müsveddeyi Belinski'ye götürüp, yeni bir Gogol'ün dünyaya geldiğini beyan etmişti. Belinski soğuk bir edayla, "Sana kalırsa her yerde mantar gibi Gogol bitiyor," demişti. Fakat İnsancıklar'ı okuduktan sonra o da hudutsuz bir hayranlığa kapılmış, hemen yazarla tanışmak istemiş, onu coşkun övgülere boğmuştu. Dostoyevski sevinçten uçuyordu; insancıklar Nekrasov'un dergisinde basıldı. Muazzam bir başarı kazandı.
Gorki
On dokuz yaşında kendini öldürmeyi denedi. Yarası tehlikeliydi ama iyileşti. Cebinde bulunan not şöyle başlıyordu: "Ölümümden, kalbin diş ağrısını keşfeden Alman şair Heine sorumludır..."
Sayfa 394 - İletişim Yayınları, 4. Baskı 2017, İstanbulKitabı okudu
Bir ara hesap ettiğime göre, geçen asrın başından beri Rus düzyazı ve şiirinde üretilmiş eserler arasında en iyi kabul edilenler, yaklaşık olarak 23 bin kitap sayfası tutmaktadır. Fransız edebiyatının da İngiliz edebiyatının da bu kadarcık metin içinde ele alınamayacağı ortadadır.
Sayfa 27 - İletişim Yayınları, 4. Baskı 2017, İstanbulKitabı okudu
Gogol, Şeytan'ın varlığına, Tanrı'nın varlığına nazaran çok daha ciddi şekilde inanıyordu.
"Duygusal" ile "duyarlı"yı ayırt etmemiz lazım. Duygusal biri boş zamanlarında gayet gaddar olabilir. Oysa duyarlı biri asla zalim değildir. İlerlemeci bir fikirden bahsederken ağlayabilen duygusal Rosseau, öz çocuklarını çeşitli düşkün evlerine dağıtmış ve hiç de içi sızlamamıştır. Duygusal bir ihtiyar kadın, papağanını şımartırken yeğenini zehirleyebilir. Duygusal politikacılar Anneler Günü'nü unutmazken, hasımlarını acımasızca ortadan kaldırabilir. Stalin bebeklere bayılırmış. Lenin operada, bilhassa Traviata'da ağlarmış. Bir asır boyunca yazarlar yoksulların basit hayatını methetmişlerdir, vs. Unutmayın ki duygusallıktan ve bu kapsamda Richardson'dan, Rousseau'dan, Dostoyevski'den bahsederken, aşina olduğumuz duyguların, okurda otomatik olarak geleneksel acıma duygusunu uyandırmak amacıyla sanat dışı biçimde abartılmasını kastediyoruz.
Sayfa 158 - İletişim Yayınları, 4. Baskı 2017, İstanbulKitabı okudu
Tolstoy, düzyazıda Rusların en büyük yazarıdır. Öncülleri Puşkin ve Lermontov'u bir yana bırakırsak Rus düzyazısının en büyük sanatçılarını şöyle sıralayabiliriz: bir, Tolstoy; iki, Gogol; üç Çehov; dört Turgenyev.* Bu biraz öğrencilere not vermek gibi bir şey; herhalde Dostoyevski ile Saltikov da, aldıkları kötü notları konuşmak için kapımda bekleşiyorlardır.
*Turgenyev okurken Turgenyev okuduğunuzu bilirsiniz. Tolstoy okurken, elinizden bırakamadığınız için okursunuz.
Sayfa 199 - İletişim Yayınları, 4. Baskı 2017, İstanbulKitabı okudu
çehov
Yeni tanıştığı radikal gazeteci ve hikâye yazarı Korolenko'ya, "Hikayelerimi nasıl yazarım biliyor musunuz?' demişti.'İşte şöyle!"
"Masasına baktı," diyor Korolenko, "gözüne çarpan ilk nesneyi alıp -kül tablasıydı bu- önüme koydu ve şöyle dedi: 'İstiyorsan, yarın bir hikayen olacak. Kül Tablası isminde'."
Sayfa 332 - İletişim Yayınları, 4. Baskı 2017, İstanbulKitabı okudu
Bildiğimiz üzere Dostoyevski büyük bir hakikat arayıcısı, ruh hastalıkları konusunda bir dahidir; ama onun Tolstoy, Puşkin, Çehov gibi büyük bir yazar olmadığını da biliyoruz.
Sayfa 191 - İletişim Yayınları, 4. Baskı 2017, İstanbulKitabı okudu
Sosyalizm ve Batı liberalizmi, Dostoyevski'nin gözünde Batı'nın kirliliğinin ve Slavik, Yunan-Katolik bir dünyanın yıkımına yönelik şeytani günahların tecessümüydü.
Sayfa 156 - 4. Baskı 2017, İstanbulKitabı okudu
Dostoyevski
Ortodoks Kilisesi'ne ve Yüce İktidar'a yönelik saygısızca ifadelerle dolu mektubu çoğaltmaktan ve özel matbaaları kullanarak diğerleriyle birlikte, hükümet karşıtı yazılar dağıtmaya teşebbüsten" suçlu bulundu. Petro ve Pavel Kalesi'nde yargılanmayı bekledi; kalenin komutanı, atalarımdan General Nabokov'du. (Bu General Nabokov'la Çar Nikola arasındaki, mahkumları konu edinen yazışma hayli eğlencelidir.) Ceza ağırdı: Sibirya'da sekiz yıl ağır iş (bu daha sonra Çar tarafından dört yıla indirilmişti). Fakat mahkumlara gerçek cezaları okunmadan önce, inanılmayacak kadar zalimce bir prosedür uygulandı: Onlara vurulacakları söylendi; idamlar için ayrılmış yere götürüldüler, gömlekleriyle bırakıldılar ve ilk mahkum grubu direklere bağlandı. Gerçek cezaları ancak bundan sonra yüzlerine okundu. Adamlardan biri aklını yitirdi. O gün yaşadıkları, Dostoyevski'nin ruhunda derin bir yara bıraktı. Bunun üstesinden hiç gelemedi.