Rus Şiirinde Gölgeler
Olena KozanRus Şiirinde Gölgeler Gönderileri
Rus Şiirinde Gölgeler kitaplarını, Rus Şiirinde Gölgeler sözleri ve alıntılarını, Rus Şiirinde Gölgeler yazarlarını, Rus Şiirinde Gölgeler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ah, uçurum! Ayırıyorsun onlardan beni,
Yaşıyorum, kendimi hiç anlatamadan insanların arasında;
O kadar az paylaştım ki sevinç ve hüzünlerini
Ne acı ki, onların içinde bir yabancıyım..
Sayfa 37
Bırak ben de puslara boğulayım,
Bırak seni de sevmeyeyim
Sayfa 153 - Osip Mandelştam
Mümkündür, lazım değilim sana
Gece, uçurumlardan bir parça gibi
Atılmışım ben kıyılarına
İncisiz, değersiz bir kabuk gibi.
Sayfa 157 - Osip Mandelştam
Burada duydum gemilerin
Sessiz gidişini,
Denizin sonsuz yankısını
Sayfa 135 - Nikolay Zabalotskiy
Rüyalarıma giriyor deniz, uçsuz bucaksız gökyüzü,
Sonsuz hüzün, hudutsuz enginlik,
Evrenin titreyen gözleri,
Sönen bulutların sessiz ağlayışı.
Sayfa 131 - Konstanin Balmont
Kim bilebilir “ayrılık” kelimesini
Nasıl bir ayrılık bekliyor bizi
Sayfa 71 - Osip Mandelştam
Hiçliğin ortasında bu günlerde
Ruhumda ne cesaret var ne inanç.
Hayaller vücut bulamıyor,
Uykumun ortasında çekinerek yazdığım şiirler gibi tıpkı.
Sayfa 91 - Valeriy Bryusov
Defalarca tuhaf seslerin gizeminde
Ve sözlerin gizli manalarında
Sürüklendim apansız bir melodide,
Dolup taşan, çağlayan şiirlerde!
Sayfa 53 - Valeriy Bryusov
Geçiyoruz sessizce
Aldanışların tüm safhalarını
Yürüyoruz esaretin kucağına doğru.
Sayfa 51 - Valeriy Bryusov
Ve isterim dünyada ve ölümde,
Hissetmek ruhumun dalgasını kendimde.
Sayfa 41 - Valeriy Bryusov
Ah uçurum! Ayırıyorsun onlardan beni,
Yaşıyorum, kendimi hiç anlatamadan insanların arasında,
O kadar az paylaştım ki sevinç ve hüzünlerini
Ne acı ki, onların içinde bir yabancıyım,
Ve ne yapabilirim? Benim pus içinde ve sessiz tüm günlerim,
Bütün dünya içinde kendi ruhumu gizlerim.
Sayfa 37 - Valeriy Bryusov
Ben dünyaya Güneşi görmek için geldim.
Ama gün bittiyse eğer,
Ölüm saatinde,
Ben yine şarkılar söyleyeceğim Güneşe!
Sayfa 33 - Konstanin Balmont
Kalplerimizde umutlarla,
Yaşanmamışı hissediyoruz,
Yaratılmamış dünyaları,
Canımızdan can vererek özlüyoruz.
Sayfa 27 - Dmitriy Merejkovskiy